بازگشایی کاخ سعدآباد از فردا
مجموعه تاریخی و فرهنگی سعدآباد از فردا باز می‌شود.
به گزارش گلونی روابط عمومی سعدآباد از بازگشایی این مجموعه تاریخی و فرهنگی از روز سه‌شنبه، هفتم بهمن‌ماه خبر داد و اعلام کرد:
«براساس بخشنامه صادره از سوی وزارت میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی و با تصمیم‌گیری ستاد ملی مقابله با کرونا و زرد شدن استان تهران، طبق اطلاعیه قرارگاه عملیاتی مبارزه با کرونا که موزه‌ها را در گروه شغلی سطح ۳ قرار داده است، تا موعد پایدار بودن وضعیت موجود (رنگ زرد) و با رعایت کامل تمام پروتکل‌های بهداشتی، مراکز فرهنگی می‌توانند از روز سه‌شنبه ۷ بهمن‌ماه نسبت به بازگشایی موزه‌ها و مجموعه‌های تاریخی همانند گذشته اقدام کنند».
بازگشایی کاخ سعدآباد
مجموعه سعدآباد هر روز از ساعت ۹ صبح تا ۱۷ عصر باز است و فروش بلیت تا ساعت ۱۵:۳۰ انجام می‌شود.
مراکز فرهنگی و موزه‌ها همزمان با شیوع ویروس کرونا با دستور ستاد ملی مقابله با کرونا از اسفندماه تا خردادماه تعطیل شدند.
بعد از یک هفته تعطیلی در اوایل مردادماه ۹۹، در مهرماه نیز با اوج‌گیری ویروس کرونا موزه‌ها که در رسته مشاغل پرخطر قرار گرفته‌اند، دوباره تعطیل شدند که این روند تا امروز (ششم بهمن‌ماه) ادامه داشت.
سعدآباد که از شمال با کوه‌های البرز، از مشرق با گلابدره، از مغرب با ولنجک و از جنوب با تجریش همسایگی دارد، در زمان قاجار، محل استقرار و سکونت تابستانی شاهان این سلسله بوده است.
پس از کودتای ۱۲۹۹ در وسعتی تازه و الحاق باغ‌های مختلف، به اقامتگاه تابستانی رضاخان اختصاص یافت.
کاخ و کوشک‌هایی به مناسبت و ضرورت‌های گوناگون در جای‌جای این مکان بزرگ ساخته شده که طی سالیان به چهارده کاخ کوچک و بزرگ، هرکدام به سبک و شیوه‌ای در معماری رسیده است.
حاج آقا رضا رفیع در خاطرات خود می نویسد: «من سعدآباد را از ابوالفتح سردار اعظم _ پسر بانو عظمی خواهر ظل‌السلطان به مبلغ چهارصد هزار تومان با مهر حاج آقا نورا… و کلباسی برای رضاخان سردار سپه خریداری کردم.
سعدآبادی که من آن موقع خریداری کردم به این بزرگی نبود و وسعت آن هشت هزار متر کنار رودخانه با عمارت حالیه ملکه مادر بود.
البته بعد از خریداری سعدآباد از سردار اعظم، تپه علی‌خان والی را از پدر سرتیپ والی به مبلغ هفت هزار تومان خریداری نمودم و این تپه همان تپه‌ای است که کاخ شهوند را رضاخان بر روی آن بنا کرد و مادر شاهپور عبدالرضا (عصمت دولتشاهی) در آن کاخ می‌نشست».
پایان پیام