دلفین بینی بطری هندوآرام با قدرت شنای بالا
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره دلفین بینی‌بطری هندوآرام آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن 2/7 متر (نرها بزرگ‌تر از ماده‌ها) و وزن ۲۳۰ کیلوگرم است.
پوزه کشیده و باریک است.
جثه متوسط و باله پشتی بزرگ و تا حدودی خمیده است.
رنگ پشت بدن خاکستری است که در زیر بدن و پهلوها روشن‌تر است.
خال‌هایی در ناحیه شکم وجود دارد که یکی از مشخصه‌های این گونه (نه در همه افراد) است.
دلفین بینی‌بطری اقیانوس هندوآرام شبیه به دلفین بینی‌بطری معمولی Tursiops truncatus است با چند تفاوت، بدن آن باریک‌تر، پوزه کشیده‌تر و باریک‌تر و باله پشتی بلندتر با قاعده‌ای پهن‌تر و رنگ روشن‌تر است.
۲۱ تا ۲۹ عدد دندان در هر نیم آرواره بالایی و پایینی دارد.
دلفین بینی بطری هندوآرام
ویژگی‌های زیستی: اغلب اجتماعی و در دسته‌های کوچک، کمتر از ۲۰ فرد در آب‌های کم عمق ساحلی زندگی می‌کند.
گاهی اوقات با دلفین بینی‌بطری معمولی و دیگر گونه‌ها دیده می‌شوند بازیگوش است و به راحتی دیده می‌شود.
قدرت شنا و پرش بسیار بالایی دارد و صداهای متنوعی تولید می‌کند.
بیشتر از ماهی‌های کف‌زی، ماهیان آبسنگ‌های مرجانی ریز و سر پایان تغذیه می‌کند.
برای شکار ماهی‌ها به صورت گروهی آنها را به سمت ساحل هدایت کرده و سپس صید می‌کند.
چنانچه در منطقه با کاهش مواد غذایی روبه‌رو شود مهاجرت می‌کند.
در بهار و تابستان جفت گیری کرده و بعد از حدود یک سال یک بچه با طول ۸۵ تا ۱۱۲ سانتی‌متر و ۲۰ کیلوگرم وزن به دنیا می‌آورد.
تا ۱۸-۲۴ ماهگی شیر می‌خورد.
سن بلوغ در هر دو جنس زمانی است که به طول ۲۳۰ تا ۲۳۵ سانتی‌متر می‌رسند و ممکن است تا سن ۱۲ سالگی یا بیشتر باشد. طول عمرشان ۳۰ سال است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: آب‌های گرمسیری اقیانوس هند-آرام، از غرب آفریقا تا جنوب غربی ژاپن، استرالیا، دریای سرخ و خلیج فارس در آب‌های خلیج فارس و دریای عمان به خصوص در سواحل جزایر قشم، لارک، هنگام و فارور فراوان دیده می‌شود.
در سال‌های اخیر (۱۳۹۰) دو بار در سواحل استان بوشهر به گل نشسته است.
وضعیت حفاظتی: در زمره گونه‌های در معرض خطر انقراض سازمان حفاظت محیط زیست، در پیوست II کنوانسیون CITES و در طبقه کمبود اطلاعات (DD) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
پایان پیام