خفاش گوش بلند آسیای میانه ساکن کوهستان

خفاش گوش بلند آسیای میانه ساکن کوهستان

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ی خفاش گوش‌بلند آسیای میانه آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۴۹/۵ میلی‌متر، طول ساعد ۴۳ میلی‌متر، طول دم ۵۱ میلی‌متر و وزن ۹/۵ گرم.

خفاش گوش‌بلندی با جثه متوسط و در طول ساعد هم اندازه با P. macrobullaris گوش‌ها بسیار بلند (تا ۴۰ میلی‌متر).

موهای پشت بدن نه چندان پرپشت و رنگ آن خاکستری (برخلاف P. macrobullaris که نخودی یا قهوه‌ای است).

رنگ پرده‌ها قهوه‌ای بدون مایه قرمز.

سطح شکمی سفید مایل به زرد.

خفاش گوش بلند آسیای میانه

طوقی از موهای سفید بدون بن تیره، ناحیه گردن و بخش پایه‌ای لاله گوش در پشت را می‌پوشاند.

موهای سطح شکمی بلندتر و تراکم آنها کمتر از گونه‌های دیگر است.

جمجمه آن هم اندازه با P. macrobullaris اما از نظر شکل کاملا متمایز است.

پوزه آن حجیم و پس از انتهای قدامی استخوان بینی بسیار بلند است (از نمای روبه‌رو بهتر دیده می‌شود). دندان‌های نیش آرواره بالا بزرگ‌تر از گونه‌های دیگر.

ویژگی‌های زیستی: درباره زیست‌شناسی و بوم‌شناسی این گونه که به تازگی در سال ۲۰۰۶ توصیف شده تقریبا هیچ اطلاعاتی وجود ندارد.

احتمالا همچون سایر اعضای این جنس طعمه‌هایش را از روی شاخ و برگ برمی‌دارد و عمدتا از پولک‌بالان تغذیه می‌کند.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: ساکن کوهستان‌های خشک آسیای میانه است.

سه نمونه (فقط جمجمه) از این گونه که از ایران به دست آمده‌اند در موزه‌های برلین و وین نگهداری می‌شود، بدون آنکه به محل نمونه‌برداری‌شان اشاره‌ای شده باشد.

با این حال، از آنجا که ایران در امتداد جنوب غربی گستره پراکندگی گونه واقع است، حضور آن در شمال شرقی کشور محتمل است.

از آنجا که در هیچ‌کدام از بررسی‌های اصلی خفاش‌ها در ایران گزارش نشده، می‌توان آن را گونه‌ای بسیار کمیاب به شمار آورد.

وضعیت حفاظتی: با این نام در فهرست سرخ‌گونه‌های تهدیدشده IUCN نیامده است.

اما گستره پراکندگی این گونه نسبتا وسیع است و بعید است که تهدیدشده ارزیابی شود.

پایان پیام