سمور جنگلی حیوانی همه چیزخوار است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره سمور جنگلی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۴۲ تا ۵۲ سانتی‌متر، طول دم ۱۶ تا ۲۸ سانتی‌متر، طول پا ۸ تا ۹ سانتی‌متر، ارتفاع بدن ۱۵ سانتی‌متر و وزن 0/5 تا 2 کیلوگرم است.
نرها اندکی بزرگ‌تر از ماده‌ها هستند.
بدن پوشیده از خز پرپشت و نرم به رنگ قهوه‌ای تیره است.
سالی یک بار موها ریخته و موهای جدیدی به جای آن رشد می‌کند.
دم بلند و پرمو و گوش‌ها بزرگ و مثلثی شکل است.
از سمور سنگی بزرگ‌تر بوده و لکه زرد رنگی زیر گلویش دارد.
سمور جنگلی
خز آنها در زمستان بلندتر و لطیف‌تر می‌شود.
تنها عضو خانواده راسوها هستند که پنجه‌ها اندکی قدرت جمع شدن خود را حفظ کرده و همین ویژگی باعث سهولت در بالا رفتن از درختان و دویدن روی شاخه‌ها شده است.
روی زمین نیز دونده سریعی است.
ویژگی‌های زیستی: سمور جنگلی معمولا تک‌زی است و به طور عمده شب یا غروب آفتاب به فعالیت می‌پردازد.
بخش عمده‌ی غذای خود را از پستانداران کوچک تأمین می‌کند.
قورباغه، پرندگان و تخم و جوجه آنها، حشرات، میوه و عسل نیز سایر منابع غذایی این جانور هستند.
لانه را زیر بوته‌ها یا سوراخ درختان می‌سازد.
قلمرو طلب بوده و مرز قلمرو خود را با سرگین علامتگذاری می‌کند.
جفت گیری و لقاح در تابستان انجام می‌شود.
۱۶۵ تا ۲۱۰ روز لانه گزینی تاخیری دارد و پس از ۱ ماه بارداری از زمان لانه گزینی، ۱ تا ۶ (معمولا ۳) توله در بهار به دنیا می‌آورد.
وزن توله‌ها در زمان تولد حدود ۳۰ گرم بوده و پس از ۶ ماه مستقل می‌شوند.
در طبیعت حدود ۵ سال عمر می‌کند، ولی در اسارت تا ۱۸ سال هم ممکن است زندگی کند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در مناطق جنگلی زیست می‌کند ولی جنگل‌های قدیمی را به جنگل‌های جوان‌ترجیح می‌دهد.
گاهی نیز ممکن است در بوته‌زارها و علفزارها سکنی گزیند.
تا کنون از ارتفاعات جنگلی گرگان و پارک ملی گلستان در استان گلستان و فومن و جنگل خیرود در استان گیلان گزارش شده است.
گزارش‌هایی نیز از ارتفاعات جنوب تنکابن وجود دارد.
به احتمال زیاد در اکثر مناطق بکر جنگل‌های هیرکانی در شمال کشور وجود دارد.
وضعیت حفاظتی: در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN و پیوست II کنوانسیون CITES قرار دارد.
اطلاعات چندانی از این گونه در ایران در دست نیست و از این رو بررسی محدوده پراکندگی و وضعیت جمعیت آن از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است.
پایان پیام