نهنگ آبی رنگ بزرگ ترین جاندار کره زمین

نهنگ آبی رنگ بزرگ‌ترین جاندار کره زمین

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره‌ نهنگ آبی‌رنگ آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: بزرگ‌ترین جاندار شناخته شده کره زمین است و حتی جثه آن بیش از ۴ برابر آپاتاسوروس، یکی از بزرگ‌ترین دایناسورهای شناخته شده است.

طول بدن بین ۲۲ تا ۳۰ متر است اما در قطب جنوب به بیش از ۳۳ متر و وزن آن بین ۱۰۰ تا ۱۶۰ و گاهی به ۱۸۰ تن نیز می‌رسد.

ماده‌ها از نرها بزرگ‌ترند.

دارای ۲۶۰ تا ۴۰۰ جفت بالن سیاه رنگ و پهن در فک بالا هستند که طول آنها ۵۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر است.

باله‌های سینه‌ای بلند و نوک تیز، باله پشتی بسیار کوتاه و در انتهای بدن که هنگام زیر آب رفتن به راحتی دیده می‌شود.

رنگ بدن در پشت خاکستری مایل به آبی با خال‌های سفید است.

زیر شکم زرد رنگ به نظر می‌رسد.

دو سوراخ تنفسی در بالای سر دارد که برای دم و بازدم از آنها استفاده می‌کند.

نهنگ آبی رنگ

بازدم فواره‌ای بلند به ارتفاع حدود ۱۲ متر است.

روی گلو ۶۰ تا ۸۸ شیار دارد که تا نزدیک ناف ادامه می‌یابد سر پهن، از بالا U شکل و از پهلو صاف به نظر می‌رسد.

گاهی اوقات با نهنگ باله‌پشتی Balaenoptera physalus اشتباه گرفته می‌شود که از نظر رنگ، شکل سر و شکل باله پشتی قابل تمایز است.

ویژگی‌های زیستی

اغلب انفرادی و یا جفت دیده می‌شود.

به خوبی و با سرعت بالا شنا می‌کند.

مهاجرت‌های طولانی از آب‌های سرد قطبی که محل مناسب تغذیه است به مناطق گرم‌تر برای زادآوری دارد.

اگر چه معمولا مدت کوتاهی زیر آب می‌ماند اما توانایی ماندن تا بیش از ۳۰ دقیقه را نیز داراست.

غذای عمده آن را کریل (نوعی سخت‌پوست دریایی شبیه میگو) تشکیل می‌دهد.

در فصل زمستان جفت گیری کرده و بعد از ۱۱ تا ۱۲ ماه یک بچه به طول ۷ تا ۸ متر و وزن دو و نیم تا چهار تن به دنیا می‌آورد.

طعمه‌خوار طبیعی نداشته و طول عمر حدود ۸۰ تا ۹۰ سال است.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی

در آب‌های آزاد و عمیق اقیانوس‌ها زندگی می‌کند و گاهی برای تغذیه و تولیدمثل به آب‌های ساحلی نزدیک می‌شود.

برخی ساکن و برخی مهاجر هستند.

چون این نهنگ، در آب‌های عمیق زندگی می‌کند حضورش در آب‌های خلیج فارس اتفاقی و نادر است.

گزارش‌های تایید نشده‌ای از مشاهده این‌ گونه در نزدیکی سواحل جزیره قشم وجود دارد.

تنها نمونه ثبت شده، لاشه به گل نشسته در سواحل کویت در سال ۱۹۶۳ است.

با توجه به اینکه این گونه بارها در سواحل کشور عمان دیده شده است، احتمالا در آب‌های ایران در دریای عمان نیز حضور داشته باشد.

وضعیت حفاظتی: اصلی‌ترین تهدیدات پیش رو برای این گونه، شکار و تغییرات حاصل از گرمایش جهانی است.

در فهرست سرخ IUCN در معرض خطر انقراض (EN) و در پیوست I کنوانسیون CITES قرار دارد.

ابتدا باید وضعیت حضور و پراکندگی دقیق این گونه در آب‌های ایران مشخص و سپس برای حفاظت آن برنامه‌ریزی شود.

پایان پیام