پی پیسترل با پرواز چابک و نامنظم
پی پیسترل با پرواز چابک و نامنظم
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره پی‌پیسترل آمده است:
ویژگی‌های ظاهری
طول سر و بدن ۳۶ تا ۵۱ میلی‌متر، طول ساعد ۲۸ تا ۳۴ میلی‌متر، طول دم ۲۳ تا ۳۶ میلی‌متر و وزن ۴ تا ۸ گرم است.
خفاشی کوچک با صورت و گوش‌های قهوه‌ای تیره تا سیاه است که با موهای خرمایی تا قهوه‌ای تیره در پشت و خاکستری قهوه‌ای در سطح شکمی تضاد دارد.
پی پیسترل با پرواز چابک
فاقد شیار بین سوراخ‌های بینی است.
طول گوشک تقریبا نصف طول گوش، کمی خمیده به جلو با نوک گرد.
فاقد مو روی پرده دم.
طول انگشت پنجم کمتر از ۴۲ میلی‌متر.
طول مهمیز نزدیک به یک سوم پرده میان‌رانی است.
دارای لوب پس‌مهمیزی آشکار است.
رنگ آلت تناسلی بر خاکستری و حشفه آن در وسط دارای یک نوار کمرنگ است.
نخستین دندان پیش بالا دودندانه‌ای است.
دومین دندان پیش بالا تقریبا به بلندی دندانه دوم دندان پیش نخسته نخستین پیش آسیای آرواره بالا کوچک و تا حدی زیر دندان پیش پنهان است.
پی پیسترل با پرواز چابک
ویژگی‌های زیستی: پی پیسترل در پرواز چابک و نامنظم است.
از اردیبهشت تا مرداد تا ۳۰۰ فرد (ماده‌ها و تعدادی نر تازه بالغ) برای تشکیل کلنی‌های زایمان گرد هم می‌آیند.
هر کلنی در این دوره ممکن است از چند خوابگاه استفاده کند.
در پاییز نرها قلمرو جفت‌گیری ایجاد می‌کنند و در آن برای جلب توجه مادمه‌ها و تشکیل یک حرم کوچک پروازهای نمایشی انجام می‌دهند و آواهای جفت‌گیری سر می‌دهند.
بیشترین انرژی آواهای پژواک جایابی در فرکانس ۴۴ تا ۴۸ کیلوهرتز است.
از انواع حشرات گوناگون همچون دوبالان، پولک‌بالان و نیم‌بالان تغذیه می‌کند.
در پانزده ماهگی به بلوغ می‌رسد و پس از ۵۱ تا ۵۳ روز آبستنی یک تا دو نوزاد به دنیا می‌آورد.
طول عمر آن در طبیعت به ۱۶ سال می‌رسد.
در بیشتر مناطق مهاجرت ندارد.
زیستگاه پراکندگی و فراوانی
در زیستگاه‌های گوناگونی همچون درخت‌زارهای باز و حاشیه درخت‌زارها، تالاب‌ها، بوته‌زارهای مدیترانه‌ای، مناطق نیمه بیابانی، مزارع کشاورزی، باغ‌های روستایی و مناطق شهری خوراک‌جویی می‌کند.
تابستان‌ها عمدتا در ساختمان‌ها و درختان می‌خوابد.
زمستان‌ها درون درز دیوارها، شکاف سنگ‌ها و غارها و احتمالا سوراخ درختان می‌خوابد.
تا ارتفاع ۲ هزار متر از سطح دریا رکورد شده است.
پی پیسترل در ایران بسیار فراوان است و تاکنون از استان‌های خراسان رضوی، خراسان شمالی، گلستان، مازندران، گیلان، اردبیل، آذربایجان غربی، آذربایجان شرقی، زنجان، کرمانشاه، لرستان، ایلام، کهکیلویه و بویراحمد، چهارمحال و بختیاری، اصفهان، فارس، هرمزگان، کرمان و یزد گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی پی پیسترل
دارای پراکندگی وسیع و فراوان است و فعلا شواهدی از افت قابل توجه جمعیت آن وجود ندارد.
به همین دلیل در در فهرست سرخ IUCN در گروه «کمترین نگرانی» یا LC قرار گرفته است.
کلنی‌های بزرگ آن در خانه‌های مسکونی در نتیجه سمپاشی یا نوسازی تخریب می‌شود.
ورود فاضلاب به رودخانه‌ها روی آن تاثیر منفی دارد در بسیاری از کشورها بر اساس قوانین ملی و بین‌المللی حمایت شده است.
پایان پیام
کد خبر : 200038 ساعت خبر : 10:00 ب.ظ