گور در معرض خطر انقراض قرار دارد
گور در معرض خطر انقراض قرار دارد
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره گور آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول سرو تنه ۲۰۰ تا ۲۵۰ سانتیمتر، طول دم ۳۰ تا ۵۵ سانتیمتر، ارتفاع بدن ۱۱۰ تا ۱۴۲ سانتیمتر، طول گوش ۱۷ تا ۲۰ سانتیمتر و وزن ۱۵۰ تا ۲۶۰ کیلوگرم است.
این گونه شباهت زیادی به الاغ داشته و گوشهایی بلند، باریک و نوک تیز دارد.
رنگ پشت بدن زرد مایل به قهوهای یا نارنجی است و کفلها، پهلوها و زیر بدن سفید است.
گور در معرض خطر انقراض
نرها کمی تیرهتر از مادهها هستند.
موریزی در بهار انجام میشود.
یالی کوتاه و سیاه در گردن و نواری مشخص به رنگ قهوهای تیره در پشت دارد که از گردن تا دم ادامه یافته است.
همچنین لکه کوچک سیاه رنگی در سطح داخلی دستها دیده میشود.
ویژگیهای زیستی
اغلب روزها فعالیت دارد ولی در برخی از مناطق به دلیل ناامنی شبها فعالیت میکند.
به صورت اجتماعی در گلههای کوچک (۱۰ تا ۲۰ راسی) زندگی میکند.
مادهها به همراه بچهها گروههایی مجزا از نرها تشکیل میدهند.
تندروتر از اسب و الاغ بوده و قادر است با سرعت متوسط ۵۰ کیلومتر در ساعت مسافتهای طولانی را بدود.
حس بینایی، بویایی و شنوایی بسیار قوی است.
معمولا از گیاهان مناطق استپی و نیمه بیابانی ایران نظیر درمنه تغذیه میکند و وابستگی بسیار زیادی به آب دارد.
در اواخر خرداد جفتگیری کرده و بعد از یکسال یک کره به دنیا میآورد که به سرعت رشد کرده و بعد از مدت کوتاهی مادر را دنبال میکند.
کره هنگام به دنیا آمدن حدود ۲۵ کیلوگرم وزن دارد، تا ۸ ماهگی شیر میخورد و بعد از سه سال قادر به جفتگیری است.
ماده معمولا هر دو سال یک بار و در برخی موارد هرساله میزاید. طعمهخواران طبیعی آن پلنگ و در برخی موارد گرگ است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی
مناطق استپی و نیمه بیابانی همراه با تپه ماهورها و دشتهای باز را برای زندگی انتخاب میکند.
در گذشته دارای پراکندگی زیادی در ایران بوده و تقریبا در اکثر مناطق نیمه بیابانی وجود داشت.
اما امروزه تنها جمعیت اندکی از آن در پارک ملی توران در استان سمنان (حدود ۲۰۰ راس) و منطقه حفاظت شده بهرام گور (حدود ۴۰۰ راس) در استان فارس باقیمانده است.
وضعیت حفاظتی
در زمره گونههای در معرض خطر انقراض سازمان حفاظت محیط زیست قرار دارد از نظر جهانی در طبقه «نزدیک به تهدید» (NT) فهرست سرخ IUCN، اما زیر گونه ایرانی آن ( E.h.onager) در خطر انقراض (EN) است.
همچنین در پیوست I پیمان CITES قرار دارد.
امروزه به دلیل تخریب زیستگاه، اشغال آبشخورها توسط دام اهلی و شکار غیرمجاز، این گونه در خطر جدی نابودی قرار دارد.
برنامه تکثیر در اسارت و معرفی مجدد این گونه در منطقه حفاظت شده کالمند و بهادران در استان یزد موفق بوده است و به همین دلیل تکثیر در اسارت آن در چندین نقطه دیگر در حال اجرا است.
پایان پیام
کد خبر : 204992 ساعت خبر : 10:13 ب.ظ