ابیات ترکی نظامی گنجوی همه جعلی است
بخشی از اشعار تُرکی شاعری به نام «نظامی قارامانلی»، که ۲۵۰ سال بعد از نظامی گنجوی در آناتولی زندگی کرده بود را به نام دیوان تُرکی نظامی گنجوی در ایران چاپ کردند
به گزارش گلونی جعل هویت نطامی گنجوی پیشنه‌ای دراز دارد. کشوری که نام جعلی آذربایجان را بر خود نهاده است حالا شاعر بزرگ زبان فارسی و ایرانی را نیز جعل هویت کرده است.
حتی برای او دیوان ترکی هم ساخته‌اند و جعل کرده‌اند. اشعار او به خط فارسی را در مقبره‌اش حذف کرده‌اند و در معرفی او هیچ اشاره‌ای به زبان فارسی نمی‌کنند.
ابیات ترکی نظامی گنجوی همه جعلی است
توضیحات علیرضا بهرامی شاعر و روزنامه‌‌نگار:
نماشای گلونی را دنبال کنید
مهمترین اثر نظامی پنج گنج یا خمسه است مشتمل بر پنج مثنوی که به ترتیب تالیف عباتند از:
مخزن الاسرار
خسرو و شیرین
لیلی و مجنون
اسکندرنامه مشتمل بر اقبالنامه و شرفنامه
هفت پیکر
در دهخدا آمده است: الیاس بن یوسف بن زکی بن مؤید، ملقب به جمال الدین و مکنی به ابومحمد و معروف به حکیم نظامی گنجوی از اعاظم شعرای فارسی زبان است.
وی در حوالی 530 از مادری کردنژاد در گنجه به دنیا آمد و همه عمر خود را در گنجه به زهد و عزلت به سر برد و تنها سفری کوتاه مدت به دعوت سلطان قزل ارسلان به سی فرسنگی گنجه کرد و از این پادشاه عزت و حرمت دید.
از شاعران همزمان خویش با خاقانی ارتباط داشته است و در مرگ او رثائی گفته است.
از شاهان معاصر با اینان مربوط بوده است: فخرالدین بهرامشاه حکمفرمای ارزنگان از دست نشاندگان قلج ارسلان که کتاب مخزن الاسرار را به نام او به نظم درآورده است، اتابک شمس الدین محمد جهان پهلوان که منظومه خسرو و شیرین به او تقدیم شده است، طغرل بن ارسلان سلجوقی و قزل ارسلان بن ایلدگز که در همین منظومه از ایشان نام برده است، ابوالمظفر اخستان بن منوچهرشروانشاه که لیلی و مجنون را به نام او کرده است، نصرةالدین ابوبکربن جهان پهلوان اتابک آذربایجان که شرفنامه به نام او مصدر است، و چند تن دیگر از امرا و اتابکان آن سامان.
در تاریخ وفات نظامی هم چون تاریخ ولادتش اختلاف است، بنا به تحقیقی که آقای دکتر صفا کرده است با احتساب 84 سال عمر نظامی و فرض اینکه وی در سال 530 ولادت یافته باشد عدد 614 برای سال درگذشت او به صواب نزدیکتر می‌نماید.
مدفن او در گنجه است. آقای دکتر صفا راجع به سبک و اشعار نظامی آورده است: «نظامی از شاعرانی است که بی‌شک باید او را در شمار ارکان شعر فارسی و از استادان مسلم این زبان دانست، وی از آن سخنگویانی است که مانند فردوسی و سعدی توانست با ایجاد یا تکمیل سبک خاصی توفیق یابد… تنها شاعری که توانست شعر تمثیلی را در زبان فارسی به حد اعلای تکامل برساند نظامی است.
وی در انتخاب الفاظ و کلمات مناسب و ایجاد ترکیبات خاص تازه و ابداع و اختراع معانی و مضامین نو و دلپسند در هر مورد و تصویر جزئیات و نیروی تخیل و دقت در وصف و ایجاد مناظر رائع و ریزه‌کاری در توصیف طبیعت و اشخاص و احوال و به کار بردن تشبیهات و استعارات مطبوع و نو، در شمار کسانی است که بعد از خود نظیری نیافته است.»
پایان پیام