فارسی دری و تاجیکی وجود ندارد
به گزارش گلونی عالیه عطایی داستاننویس در صفحه اینستاگرامش نوشت: بارها به تاکید گفتهام فارسی فقط یک زبان است. فارسی و زبان دری یا تاجیکی وجود ندارد…
بلشویکها در پی انقلاب اکتبر ۱۹۱۷ نام زبان فارسی را به زبان تاجیکی تغییر دادند و بعدتر محمدظاهر شاه با تغییر عنوان نام فارسی به دری خواست بقبولاند که زبان سرزمین افغانستان با ایران و تاجیکستان تفاوت دارد.
چقدر باید سادهانگارانه به سیاست نگریست که منافعی که در پی این شکاف زبانیست را ندید؟
فارسی دری و تاجیکی
به گفته نجیب مایل هروی: «آنها دریافته بودند که وقتی نامها جدا گشت، پیامها نیز با شاخ و برگ و تغییری و تبدیلی از سرچشمه واحد دور میافتد».
ضرورتی در این فاصلهسازی وجود دارد که نمیتوان منکرش شد اما مگر جان و روح ما با این کلمات مشترک را تا کجا سیاست و استعمار با خودش حمل میکند؟
در پینوشت این یادداشت باز به صدای بلند میگویم:
برای شما که دامن تفرقه دست میگیرید و با تعصب به جهل خود اصرار دارید… داستانهای مجموعه آخرم همانطور که بسیار گفتید از مرز نبود، از بیمرزی بود… من با تمام وجود از این خطه فارسیزبانم که به قول غفران بدخشانی:
درست امروز شرح داستان و داستان با توست
و اما استخوان قهرمان داستان با من
تو گر نامی
«نشانم من»
تنت را روح و جانم من
من ایرانم!!
خراسان در تن من میتپد
پیوسته در رگهای من جاریست
بشناسم.
خود را نه به جهل، که به شکوه خراسان بزرگ و ایران فرهنگی بیمرز بشناسید… که بله، غفران بسیار درست گفته که استخوان قهرمان هر داستان را از هر کجای این خاک کلان برداریم، از ایران است.
عالیه عطایی از نویسندگان صاحب نام افغانستانی است که سالهاست در تهران زندگی میکند. چشم سگ آخرین اثر منتشر شده از اوست که در اواخر سال ۱۳۹۸ توسط «نشر چشمه» منتشر شد.
پایان پیام
