قوچ و میش اوریال بزرگترین قوچ ایران است

قوچ و میش اوریال بزرگترین قوچ ایران است

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره قوچ و میش اوریال آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۵۰ سانتی‌متر، طول دم ۱۵ سانتی‌متر، ارتفاع بدن ۷۰ تا ۱۰۰ سانتی‌متر و وزن ۲۵ تا ۸۵ کیلوگرم است.

نرها دارای شاخ‌های بلندی هستند که حلزونی شکل بوده و به طرف پهلوی صورت و رو به جلو خمیدگی دارند.

بزرگترین شاخ، که مربوط به پارک ملی گلستان بوده و رکورد جهانی است، ۱۱۳ سانتی‌متر طول دارد مقطع شاخ‌ها مثلثی است.

ماده‌ها نیز شاخ‌های کوتاه و فشرده‌ای دارند موهای پشت بدن در تابستان کم‌پشت و به رنگ زرد شنی و در زمستان بلند و قهوه‌ای رنگ است.

قوچ و میش اوریال بزرگترین قوچ ایران

زیر بدن و کفل سفید است.

موهای بلند و سفید رنگی در زیر گردن و سینه وجود دارد.

در برخی از مناطق قوچ‌ها دارای موهای فلفل نمکی در زیر گردن و سینه و شاخ‌های کوتاهی هستند که به نام «قوچ مورچه» نامیده می‌شوند.

ویژگی‌های زیستی: اغلب روزگرد هستند اما در برخی موارد در شب‌ها نیز فعالیت می‌کنند.

گیاهخوار و نشخوار کننده‌اند.

حس بویایی و بینایی قوی دارند.

به صورت اجتماعی زندگی کرده، ماده‌ها به همراه جوان‌ترها در گله‌هایی جدا از گروه نرهای بالغ زندگی می‌کنند.

در تپه ماهورها و کوه‌های کم ارتفاع زندگی کرده و در برخی مناطق در فصل سرما به مناطق گرم‌تر مهاجرت می‌کنند.

در موقع احساس خطر صدای «فيش» مانندی از خود خارج می‌کنند.

در پاییز گله‌های قوچ و میش‌ها به هم می‌پیوندند و نرها بدون اینکه قلمرویی تشکیل دهند برای جفت‌گیری با ماده‌ها با یکدیگر درگیر می‌شوند.

طول مدت بارداری حدود ۵ ماه است و پس از این مدت ۱ تا ۲ بره به دنیا می‌آورند.

وزن آنها در حدود ۳ تا ۴ کیلوگرم است و تا ۴ – ۵ ماهگی از شیر مادر تغذیه کرده و پس از حدود ۲ تا ۳ سال بالغ می‌شوند طول عمر قوچ و میش در طبیعت حدود ۱۳ سال است.

طعمه‌خواران طبیعی این گونه در ایران شامل گرگ، پلنگ و یوز است اما بره‌ها ممکن است توسط پرندگان شکاری، کفتار و خرس قهوه‌ای شکار شوند.

زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در مناطق کوهستانی و تپه ماهوری شرق ایران پراکندگی دارند.

اما امروزه تعداد آنها به دلیل تخریب زیستگاه شکار بی‌رویه، تله‌گذاری، تعقیب با سگ‌ها و نیز از بین رفتن و اشغال راه‌های ارتباط زیستگاه‌ها، در بسیاری از مناطق در حال کاهش است.

پارک‌های ملی گلستان و تندوره از شناخته شده‌ترین زیستگاه‌های این گونه است.

وضعیت حفاظتی: قوچ و میش اوریال جزو گونه‌های حمایت شده سازمان حفاظت محیط زیست است.

همچنین در طبقه «آسیب پذیر» (VU) فهرست سرخ IUCN و پیوست II کنوانسیون CITES قرار دارد.

پایان پیام