اهمیت درختان موضوعی که از آن غافلیم
به گزارش گلونی رضا رضایی دانش آموز پایه نهم مدرسه امام صادق شهر تهران در پویش پیک زمین نوشت:
اهمیت درختان
«کاشت درخت ارزش خیلی زیادی برای کره زمین دارد.
چون باعث میشود به غیر از تغذیهای که از میوهها دریافت میکنیم، هوای پاکی داشته باشیم و این موضوع خیلی برای یک کشور مهم است.
سالانه ۸.۳ میلیون نفر بر اثر هوای آلوده فوت میکنند که ایران در رتبه ۲۳ با سالانه ۲۹ هزار نفر قرار دارد.
درخت کاری برای مردم ایران و جهان مهم است و جهان نیاز به هوای پاک دارد.
این کار به غیر از فواید ارزشمندی که دارد باعث تولید شغل در حوزههای مختلف میشود.
ولی بیشتر انسانها به این موضوع اهمیت نمیدهند و سالانه بیشتر از ۲۵ میلیون درخت قطع میشود.
افرادی هستند که به هر دلیلی نمیتوانند درخت بکارند اما بهتر است که صرفه جویی را زیادتر کنند تا در حفظ منابع کوشا باشند.»
در گلونی بنویس تا درختی کاشته شود
نوشتههای رسیده به این پویش را اینجا بخوانید
در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشتهها، اهدا خواهد شد.
داستان، خاطره و یا آرزوی خود را برای زمین بنویس تا به دیگران اهمیت حفظ زمین را یادآور شوی.
صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.
اگر اهل نوشتن هستید ویرگول بهترین و سادهترین مکان برای نوشتن است.
یادت باشه که به ازای هر پست که در گلونی بنویسی، درختی کاشته خواهد شد و به بهترین پستها جایزه داده خواهد شد!
معجزه کلمات در جان زمین مینشیند.
باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم. نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.
هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.
پس تا فرصت هست روایت خودتان را از زمین بنویسید و درخت خودتان را تصور کنید.
منتظر نوشتههای شما اعم از داستان، خاطره و آرزو هستیم.
ما مسئولیم
ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیدهایم.
همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت میگیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توانمان چارهای نداریم.
هر درختی که جان میگیرد، نفسهای زمین تقویت میشود و ما برای روزگار پیشرو امید بیشتری خواهیم داشت.
زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.
ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسلهای بعدیمان خواهد رسید.
پایان پیام