گلونی

بهار به طبیعت لرستان سلام کرد

بهار به طبیعت لرستان سلام کرد

بهار به طبیعت لرستان سلام کرد

بهار به طبیعت لرستان سلام کرد

به گزارش گلونی از میان سختی‌های سرنوشت، می‌توان چشم به راه خوبی‌ها بود.

چشم به راه بهار که آفتاب و باران و رنگین‌کمان در کوله‌بارش جای داده و از پشت تیرگی‌های زمستان سرک می‌کشد به روز و روزگار.

هیچکس مثل بهار، هیچ وقت مثل نوروز، امید و شادی و گلخنده‌های مهربانی، نشانده نمی‌شود به دل زندگی.

بهار طبیعت لرستان

روح هستی از نفس بهار جان می‌گیرد و زیبایی با تن‌پوش سبز فروردین، رونق می‌گیرد.

اجزای طبیعت، گوشه و کنار زمین، با رسیدن بهار است که دلبری آواز می‌کنند و با عشوه‌گری بساط عشق می‌چینند و دل‌های مرده را زنده می‌کنند.

بهار می‌شود زد به دل سبز طبیعت. می‌شود دور شد از ازدحام و اضطراب میان آدم‌ها.

می‌شود گم شد از دنیای تلخی که ساخته‌ایم و زنده شد در میان آن درخت ارغوان که یکه و تنها قد کشیده بر بلندای تپه‌ای که میزبان چشمه‌ای است که نقش ابرها بر زلالی اش پیداست.

با بهار باید برخاست و سفر کرد.

باید گوش سپرد به ندای نسیمی که راز آزادی و جاودانگی را در گوش سروها و سپیدارها زمزمه می‌کند.

باید با جوانه‌های نورس بلوط عهد بست باید نوازش غنچه‌های تازه اطلسی را قدر شناخت.

باید اجازه داد به آفتاب که که قد بکشد از شانه تا پیشانی بخت.

باید با نشاط با امید با زندگی آشتی کرد.

باید بهار را دردانه خواند.

باید عزیر کرده روزگارش کرد و با یک گلدان نسترن سپید حال و هوایش را روی طاقچه خانه نشاند.

باید زیر چتر باران بهار خیس شد.

باید کوچه‌ها و خیابان‌ها را پی سنجاقک یک خاطره جامانده، گشت و عطر گمشده‌اش را نفس کشید.

بهار هرچند هرسال زندگی تکرار می‌شود اما هرگز یک اتفاق ساده و پیش پا افتاده نیست.

زندگی و روشنی دربرابر تیرگی و مرگ چطور می‌تواند ساده باشد.

فصل بهار در تمام تقویم‌ها پر از سبزینه‌های جوانی است که در میان دل آدم‌ها شکوفا می‌شود.

بهار را پیش از پیامک نوروزی به آشنا و غریبه، باید به روزگار تبریک گفت، به درخت، به بوته گل سرخ تنهای باغچه حیاط، به حسن یوسف پشت پنجره آپارتمان.

بهار را باید به زندگی تبریک گفت.

باید از دل و جان بهار شد و با بهار به روزهای زندگی رونق داد.

باید بهار شد و برای تماشای بهار وقت گذاشت.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل