گلونی

دوپامین و سروتونین چه تفاوتی دارند و چطور شادی می‌سازند؟

اهمیت دوپامین و سروتونین در سلامت روح

اهمیت دوپامین و سروتونین در سلامت روح

اهمیت دوپامین و سروتونین در سلامت روح

به گزارش گلونی دوپامین و سروتونین، هر دو انتقال‌دهنده‌های عصبی در بدن هستند.

انتقال دهنده‌های عصبی پیام‌دهنده‌های شیمیایی هستند که توابع و فرآیندهای بی‌شماری را، از خواب گرفته تا سوخت و ساز در بدن ما تنظیم می‌کنند.

این دو بر روی بسیاری از چیزهای مشابه در بدن تأثیر می‌گذارند، اما این کار به روش‌های متفاوتی انجام می‌شود.

اختلاف بین دوپامین و سروتونین در تأثیر این دو هورمون بر افسردگی، گوارش، خواب و سایر فرایندهای بدن است.

هر دوی آنها در افسردگی نقش دارند.

افسردگی مانند سایر مشکلات روحی، بیماری پیچیده‌ای است که به علت عوامل مختلفی ایجاد می‌شود.

بی‌انگیزگی، احساس مفید نبودن و از دست دادن علاقه به چیزهایی که پیش از این مورد علاقه شما بوده‌اند، از علائم افسردگی هستند.

کارشناسان معتقدند که این علائم به اختلال در سیستم دوپامین شما مربوط می‌شود.

آنها همچنین معتقد هستند که این اختلال ممکن است ناشی از استرس، درد یا ترومای کوتاه مدت یا بلند مدت باشد.

دوپامین در ایجاد انگیزه و پاداش نقش مهمی دارد.

اگر تاکنون برای رسیدن به یک هدف سخت تلاش کرده‌اید، احساس رضایت شما هنگامی که به هدف خود دست می‌یابید، ناشی از هورمون مغزی دوپامین است.

اهمیت دوپامین و سروتونین در سلامت روح

سایر ویدیوها در نماشای گلونی

محققان بیش از پنج دهه ارتباط میان هورمون سروتونین و افسردگی را مطالعه کرده‌اند.

آنها در ابتدا معتقد بودند که سطح پایین سروتونین موجب افسردگی می‌شود، اما اکنون می‌دانند که این طور نیست.

اگر چه پایین بودن سطح سروتونین لزوما باعث افسردگی نمی‌شود، ولی افزایش سروتونین با استفاده از مهارکننده‌های انتخابی باز جذب سروتونین (SSRIs)  یکی از مؤثرترین درمان‌های افسردگی است.

به عبارت دیگر سیستم عملکرد دوپامین به علایم خاص افسردگی، از جمله بی‌انگیزگی مرتبط است.

اما سروتونین در چگونگی احساسات ما تأثیر گذاشته و می‌تواند خلق‌وخوی ما را تحت تأثیر قرار دهد.

این دو همچنین در بیماری‌های روحی دیگر به غیر از افسردگی نقش دارند.

تقریبا تمام تجربیات لذت‌بخش، از خوردن یک غذای خوب و داشتن رابطه جنسی به علت انتشار پیام رسان عصبی دوپامین است.

این انتشار دوپامین بخشی از آن چیزی است که باعث می‌شود که انسان به برخی از کارها و مواد مثل مخدر، قمار، خريد كردن و… معتاد شود.

اختلال عملکرد سیستم دوپامین نقش مهمی در اختلال دوقطبی، جنون جوانی، اختلال بیش فعالی و کمبود توجه (ADHD) دارد.

کمبود سروتونین نیز با چندین بیماری روحی دیگر از جمله: اختلالات اضطرابی، اوتیسم، اختلال وسواس اجباری (OCD) و اختلال دوقطبی مرتبط است.

ارتباط نزدیکی میان دوپامین و لذت بردن ما وجود دارد.

اختلال سیستم دوپامین ممکن است به اختلال دوقطبی و اسکیزوفرنیا نیز کمک کند.

سروتونین بر پردازش‌های عاطفی اثر می‌گذارد. که می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر روی خلق‌وخوی افراد داشته باشد.

علاوه بر این‌ها این دو در سیستم گوارش و خواب هم تاثیر به سزایی دارند.

حالا که دوپامین و سروتونین نقش مهمی در تنظیم خلق‌وخو، خواب، اشتها، حرکت و حالت دارند، چگونه می‌توان سطح آنها را در بدن افزایش داد؟

خوشبختانه ما می‌توانیم بدون داروهای ضد افسردگی با تغییراتی در سبک زندگی خود سطح دوپامین و سروتونین را افزایش دهیم.

 فعالیت بدنی منظم، قرار گرفتن در معرض نور، شرکت در فعالیت‌های لذت بخش، رژیم غذایی سالم و دارای اسیدآمینه بالا شامل بادام، آوکادو، محصولات لبنی، تخمه کدو و مقابله با استرس سطح سروتونی و ترشح دوپامین را در بدن افزایش داده و میزان آنها را تنظیم می‌کنند.

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل