زبان فارسی در خانه آبا و اجدادی غریب است
زبان فارسی در خانه آبا و اجدادی غریب است
به گزارش گلونی بعد از قسمت آخر مجموعه‌ی «نون خ» و حس و حال خوبی که از کارگردانی عالی سکانس‌های ازخودگذشتگی نورالدین در معدن طلا پیدا کرده بودم، متأسفانه شبکه را عوض نکردم و برنامه زنده «سریالیست» که به نوعی جشنواره انتخاب بهترین‌های مجموعه‌های تلویزیونی با رأی مردمی است شروع شد.
چیزی نمی‌گذرد که مجری جویای نام برنامه می‌گوید کسانی که چه و چه کنند یک چیزی جایزه می‌گیرند.
ولی اسم جایزه یادش نمی‌آید و مثل همه مجریان حرفه‌ای (!) این روزها در کمال خونسردی روی آنتن زنده از عوامل پشت صحنه سوال می‌کند. عوامل هم در لحظاتی که بیننده فرق خودش را با هویج به سختی متوجه می‌شود، با مجری وارد گفتگو می‌شوند.
مجری می‌گوید جایزه چند دستگاه «تلوبیون باکس» است.
بلافاصله بعد از ادای عبارت «تلوبیون باکس»، که با آب و تاب و پیچیدگی خاصی در ناحیه دهان و دندان هم ادا می‌شود، خیلی خیلی بانمک و تو دل برو می‌گوید: «اوه، چقدر هم اسمش خارجی است!» و بلافاصله با لحنی که جدی و شوخی‌اش مشخص نیست، از همان عوامل پشت صحنه می‌پرسد: «فارسی‌اش چه می‌شود؟»
بعد از بحث و تبادل نظر آن‌ها و تکرار داستان «هویج‌پنداری» بیننده، مشخص می‌شود که عوامل هم پیشنهادی ندارند و مجری این بار با قدرت و صلابت اعلام می‌کند که جایزه چند دستگاه «تلوبیون باکس» است.
زبان فارسی در خانه غریب است
ظاهراً کارایی سوال و جواب مجری و عوامل پشت صحنه فقط و فقط اجرای شوی دغدغه زبان فارسی داشتن است و قرار است این پیام را به مدیران مخابره کند که به جان عزیزتان دنبال معادل فارسی هم گشتیم، نبود!
اگر این موضوع را ندانیم و خیلی هم زیاده‌خواه باشیم باید از این مجری جوان و سایر عوامل انتظار داشته باشیم که قبل از شروع برنامه فکری به حال معادل‌های فارسی بکنند تا روی آنتن زنده این‌گونه احساس نشود که توجه به زبان فارسی یک دغدغه واقعی نیست و صرفا موضوعی صوری و دست و پاگیر و مایه دردسر برنامه‌سازان و مجریان و ایجاد موقعیت‌های خجالت‌آور است.
آن هم در شرایطی که یک معادل ناقابل انگلیسی می‌تواند مشکل را به راحتی حل کند.
حتا اگر معتقد باشیم که «تلوبیون باکس» به قیاس «اندروید باکس» و باکس‌های دیگر، بهترین و شاید تنها معادل است، می‌توانیم بدون فراهم کردن اسباب تمسخر زبان فارسی و نمایش نادرست ناتوانی آن در واژه‌سازی، از آن استفاده کنیم.
ولی ما زیاده‌خواه نیستیم و قانعیم به همین مختصر که زبان از پشت خنجر خورده فارسی در خانه آبا و اجدادی‌اش به حال خود رها شود چون پیکر زخمی و خسته‌اش تحمل لگد خوردن از چپ و راست را ندارد.
شاید هم باید از عنوان این برنامه که بی‌توجهی به زبان فارسی در آن موج می‌زند، تکلیف خودمان را بدانیم و آب در هاون نکوبیم.
پایان پیام
نویسنده: مسعود توکلی
کد خبر : 217260 ساعت خبر : 12:53 ب.ظ