زیباموش البرزی در پوشش گیاهی تنک زندگی می‌کند
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره زیباموش البرزی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: زیباموش البرزی، از نظر ویژگی‌های ظاهری شباهت زیادی با زیباموش زاگرسی دارد، ولی از نظر تعداد کروموزوم‌ها با آن متفاوت است.
ویژگی‌های زیستی: از بوم‌شناسی این گونه اطلاعات بسیار کمی وجود دارد.
اطلاعات موجود از ایران نشان می‌دهد که در شکاف‌های پنهان میان سنگ‌ها و صخره‌ها لانه می‌سازد.
افراد این گونه غالبا پناهگاه و غذاهای مناسب در کنار گیاه بروموس (Bromus) را با یکدیگر تقسیم می‌کنند.
در ماه‌های تابستان فقط در ساعات تاریک فعالیت می‌کند.
اما در پاییز و زمستان در طول روز هم غذایابی می‌کند.
فصل تولیدمثل طولانی است.
اوایل حاملگی در مهر و آبان مشاهده شده است.
۲ بار تولید مثل در سال معمولی است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در کوه‌های خشک و صخره‌ای با پوشش گیاهی تنک زندگی می‌کند.
این گونه از تپه ماهورها و کوه‌های شمال و شمال‌شرقی ایران از نزدیک سنگسر در استان سمنان و به سمت شرق در استان خراسان شمالی گزارش شده است.
وضعیت حفاظتی: اگرچه این گونه بسیار کم گزارش شده است اما به دلیل توزیع گسترده و زیستگاه‌های مناسبی که تحت تخریب قرار ندارند در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
جوندگان
واژه جونده (Rodent) از ریشه لاتین (Rodere) به معنی گاز گرفتن، کندن و فرسودن است.
به دلیل اینکه جوندگان برای کوتاه کردن دندان‌های پیشین خود که دائما در حال رشد است، به جویدن مشغول هستند، به این نام خوانده می‌شوند.
جوندگان با ۲۸ خانواده، ۴۴۳ جنس و بیش از ۲۰۰۰ گونه بزرگترین راسته پستانداران را تشکیل می‌دهند.
بطوریکه از ۴۶۲۹ گونه پستاندار، ۴۳ درصد گونه‌ها متعلق به راسته جوندگان است.
تنوع اشکال در جوندگان بسیار زیاد است و از موش کوتوله ۵ گرمی تا کاپ یبارای ۷۰ کیلوگرمی دیده می‌شود.
در ایران تاکنون ۸ خانواده و ۷۱ گونه جونده گزارش شده است که تشی بزرگترین و جربیل كوتوله کوچک‌ترین جونده ایران است.
پایان پیام