هت تریک یک فیلم پرکشمکش اما کم کشش
هت‌تریک عنوان فیلمی است به کارگردانی و نویسندگی رامتین‌لوافی، که در سال 1395 ساخته شده‌است.
به گزارش گلونی این فیلم که دو سال بعد به مرحله اکران رسیده، جایزه سیمرغ سیمین بهترین فیلمنامه را نیز در سی‌و‌ششمین جشنواره فجر از آن خود کرده است.
ماجرای هت‌تریک از یک مهمانی شبانه شروع می‌شود و با وقوع حادثه‌ای ناخواسته در مسیر قصه، ادامه می‌یابد و در آخر نیز با مشخص شدن سرانجام هریک از شخصیت‌ها به پایان می‌رسد.
لیدا و فرزاد زن و شوهری که در این مهمانی حضور دارند و از همان ابتدای داستان با کنش و واکنش‌هایشان مشخص می‌شود رابطه زناشویی خوبی هم ندارند، در مسیر برگشت به همراه دوستانشان تصادف می‌کنند و…
تا اینجای کار از نظر ساختاری فیلم از روند درستی برخوردار است. فیلم با موقعیتی پایدار شروع می‌شود و در صحنه‌های بعدی ناگهان گره کور ماجرا خود را به سرنوشت قصه می‌آویزد و به همه چیز رنگ تشویش می‌دهد.
این اتفاق بیرونی(تصادف) و بار روانی آن موجب می‌شود که هر شخصیت از درون بهم بریزد و در ارتباط خود با دیگر شخصیت‌ها دچار برون‌ریزی شود. از اینجا دیگر داستان لحظه به لحظه و با دیالوگ‌های پینگ پنگی کاراکترها به پیش می‌رود.
هت تریک یک فیلم پرکشمکش اما کم کشش
در واقع هت تریک فیلمی دیالوگ‌محور است که به غیر از چند صحنه ابتدایی، همه فیلم در لوکیشنی ثابت (خانه دوست کیوان) اتفاق می‌افتد. پس اگر دنبال فیلمی مهیج هستید که در هر صحنه با موقعیتی جدید روبرو شوید، هت‌تریک در این مورد شما را راضی نخواهد کرد.
از نظر محتوایی اما تعداد ابهامات و تعلیقات داستان و هرشخصیت چنان زیاد می‌شود که مخاطب هر لحظه به جای غافلگیری دچار گیجی شده و در این میان مستاصل می‌ماند که روی کدام مورد باید تمرکز کند.
از بین آن‌ها می‌توان به شرط‌بندی فرزاد، تصادف، و علت فروختن ماشین کیوان اشاره کرد.
از نظر شخصیت‌پردازی نیز با وجود بازیگرانی چهره همچون صابر‌ابر، پریناز‌ایزدیار و امیر‌جدیدی، فیلمنامه‌نویس ضعیف عمل کرده‌است و به جز فرزاد که نقش شخصیتی فاقد عقل معاش را بازی می‌کند، بقیه شخصیت‌ها بدون هیچ شخصیت‌سازی متفاوتی از دیگر آثار ایرانی، صرفا وجود دارند که دیالوگ‌ها و قصه را جلو ببرند.
نمونه این نوع فیلم‌ها که اتفاقی همه‌گیر در میان شخصیت‌ها حادث شود و باعث از هم پاشیدگی زندگی جمعی و شخصی تک‌تک شخصیت‌ها شده و سرانجامی متفاوت رقم بزند، در دو دهه اخیر کم نبوده است.
از درباره‌الی اصغر فرهادی گرفته تا رخ دیوانه ابوالحسن داوودی و در سال 97 نیز لتیان علی تیموری.
اما چیزی که هرکدام را از بقیه ممتاز می‌کند، کشش و پایان بندی منحصر به فرد فیلم است که هت‌تریک تقریبا در هیچ کدام موفق عمل نکرده است.
پایان پیام
نویسنده: هانیه شریعتی