اقداماتی برای نجات زمین
اقداماتی برای نجات زمین
به گزارش گلونی صبا باریابی ۱۰ ساله کلاس چهارم دبستان زینبیه شهر خورموج در پویش پیک زمین نوشت:
اقداماتی برای نجات زمین
«انسان چه نقشی میتواند در نجات زمین داشته باشد؟
زمین مانند مادر ماست که همه چیز را برای زندگی مهیا کرده است.
بنابراین وظیفه ماست که زمین را نجات دهیم تا نسلهای آینده ما نیز از محیطی ایمن و زیباتر برخوردار باشند.
اقداماتی که باید انجام دهیم:
۱- صرفهجویی در آب: با صرفهجویی آب در هنگام مسواکزدن و ظرف شستن میتوان از بحران کمآبی جلوگیری کرد و تعمیر لولههایی که چکه میکنند.
۲- صرفهجویی در انرژی و منابع طبیعی: استفاده از لامپهای کممصرف، خشککردن لباسها در فضای باز میتواند در برق صرفهجویی کرد.
۳- بازیابی وسایل الکترونیکی قدیمی: مواد خطرناک مانند سرب، جیوه و… برخی از هدایایی ناخواسته تلفنهای همراه هستند که از اصلیترین منابع زباله هستند.
۴- کاهش استفاده از پلاستیک: استفاده از کیسههای پارچهای و بهجای پلاستیکی آسیب کمتری به محیط زیست وارد میکنند، چون پلاستیک تجزیهناپذیر است و یک تهدید بزرگ برای زمین میباشد و به جای بطریهای یکبارمصرف پلاستیکی، قمقمهها و بطریهای شیشهای استفاده کنیم.
غذاهای خانگی نیز بر کاهش استفاده از ظروف یکبارمصرف کمک میکنند و صدها گونه جانوری را نجات میدهند و کاری برای نجات زمین کردیم.»
در گلونی بنویس تا درختی کاشته شود
نوشتههای رسیده به این پویش را اینجا بخوانید
در انتهای این کمپین جوایزی هم به بهترین نوشتهها، اهدا خواهد شد.
داستان، خاطره و یا آرزوی خود را برای زمین بنویس تا به دیگران اهمیت حفظ زمین را یادآور شوی.
صفحه این پویش در سایت ویرگول را ببینید.
اگر اهل نوشتن هستید ویرگول بهترین و سادهترین مکان برای نوشتن است.
یادت باشه که به ازای هر پست که در گلونی بنویسی، درختی کاشته خواهد شد و به بهترین پستها جایزه داده خواهد شد!
معجزه کلمات در جان زمین مینشیند.
باید از «زمین» که تنها سرمایه ماست، بیشتر از اینها بنویسیم. نوشتن یادمان خواهد انداخت که برای نجات و حفظ زمین به هم نیازمندیم.
هر پست و انتشار آن به کاشته شدن درختی ختم خواهد شد و این همان معجزه جاری کلمات است.
پس تا فرصت هست روایت خودتان را از زمین بنویسید و درخت خودتان را تصور کنید.
منتظر نوشتههای شما اعم از داستان، خاطره و آرزو هستیم.
ما مسئولیم
ما فقط یک زمین داریم. این جمله را بارها شنیدهایم.
همه ما نسبت به زمین – این تنها سرمایه مشترک – مسئولیم. اگر امروز کلمات را به خدمت میگیریم برای ثبت و یادآوری همین حقیقت محض است که جز حفظ زمین با همه توانمان چارهای نداریم.
هر درختی که جان میگیرد، نفسهای زمین تقویت میشود و ما برای روزگار پیشرو امید بیشتری خواهیم داشت.
زندگی بدون درختان شدنی نیست. مشارکت امروز و مسئولیت اجتماعی ما نسبت به حفظ و احیای درختان موضوعی است که از همین امروز تا همیشه به آن محتاجیم.
ما در کنار هم کارهای مهمی خواهیم کرد که امتدادش به نسلهای بعدیمان خواهد رسید.
پایان پیام
کد خبر : 218407 ساعت خبر : 4:22 ب.ظ