زنبورمآبی در دوران کرونا

زنبورمآبی در دوران کرونا

به گزارش گلونی رضا ساکی در روزنامه جام جم (شماره ۵۹۰۲ مورخ ۲۷ اسفند ۱۳۹۹) نوشت: ما انسان‌ها شاید تنها موجوداتی باشیم که خوب بلدیم از گذشت زمان درس بگیریم.

گذشت زمان بهترین قاضی و بهترین معلم است. گذشت زمان است که به ما آموخت گندم را کی بکاریم بهتر است و کی درو کنیم خوب‌تر است. با گذشت زمان است که ما انسان‌ها به درجه مناسبی از فهم می‌رسیم.

حالا که تقریبا ۱۳ ماه از اعلام رسمی کرونا در ایران می‌گذرد گذشت زمان خیلی خوب دارد خودش را نشان می‌‌دهد.

حالا که کرونا که ‌کم‌‌کم دارد از جهان می‌رود می‌توانیم نگاهی به پشت سر بیندازیم و ببینیم گذشت زمان چه چیزهایی به ما آموخته است.

دوستی دارم که آدمی است اهل مطالعه و منطق و فهم و شعور. یعنی آن قدر آدم حسابی است که نمی‌دانم چطور با من رفیق شده است.

این دوست عزیزم یک روز از من پرسید تو این قدر بی‌مهابا طنز می‌نویسی نمی‌ترسی که حرف اشتباه بزنی؟ گفتم: مصداق بیاور تا بحث کنیم. گفت: همین که می‌گویند نیش زنبور عسل درمان کروناست. از کجا می‌دانی که نیست که این طور مسخره می‌کنی و شوخی می‌کنی و به استهزا می‌کشی.

گفتم: من طنزنویسی دون‌پایه‌ام اما آدمی هستم که در همین مملکت ۴۰ ساله ‌شده‌ام. بگذار زمان بگذرد. اگر یک درصد نیش زنبور درمان کرونا باشد من رسوا می‌شوم و بعد شما به من بخندید.

زنبورمآبی در دوران کرونا

حالا بعد از ۱۳ ماه شما بهتر از من می‌دانید که نه ادرار شتر، نه روغن بنفشه و نه نیش زنبور و نه عنبرنسارا هیچکدام درمان کرونا نبودند.

همین حالا محققان کشورمان روز و شب مشغول کار بر روی واکسن هستند و واکسن‌های زیادی هم در دنیا ساخته شده است. یعنی اگر نیش زنبور درمان کرونا بود یک آدم عاقل در جهان پیدا ‌نمی‌شد که بگوید ای خلق‌‌الله بروید و نشیمن‌گاه خود را به زنبور بسپارید و از شر کرونا راحت شوید؟

یعنی در میان همین محققان و پژوهش‌گران ایرانی اگر کسی بداند نیش زنبور درمان کروناست نمی‌آید به ما بگوید و هم‌وطنان خود را از شر کرونا راحت کند؟

دوستم همان موقع پذیرفت و حالا هم که با رعایت فاصله گاه در گرمابه و گاه در گلستان یکدیگر را می‌بینیم به همین اشاره می‌کند و می‌گوید حق با تو بود. ولی من می‌گویم حق با گذشت زمان است.

البته گابریل گارسیا مارکز می‌گوید: «زمان نمی‌گذرد، بلکه فقط تکرار می‌شود.»

یعنی همین الان اگر گوگل کنید می‌بینید که تقریبا ۳۰ بیماری است که برخی عقیده دارند با نیش زنبور درمان می‌‌شود. از ایدز بگیر تا ناتوانی جنسی.

دقیقا مثل مادربزرگ‌هایمان که عقیده داشتند و دارند و آنها که در آینده مادربزرگ خواهند شد عقیده خواهند داشت که هر مرضی با عرق نعنا خوب می‌شود، این شبه‌متخصصان هم عقیده دارند نیش زنبور درمان هر بیماری است.

حالا فکر کن آدمی که مثلا کلسترول بالا دارد، برای کاهش کلسترول، خودش را به نیش زنبور بسپارد و از حساسیت به نیش زنبور جان به جان آفرین تسلیم کند. یعنی کسی که می‌توانست سال‌ها با کلسترول بالا زندگی کند جان خودش را فدای نیش زنبور می‌کند.

من نمی‌گویم که درمان‌های سنتی‌ خوب نیستند و به‌درد نمی‌خورند اما خوب مگر ویروس کرونا از بینی و دهان وارد نمی‌شود؟ پس چرا باید پنبه آغشته به روغن بنفشه‌ها را آنجا بگذاریم؟

حالا حکایت آنهاست که واکسن نمی‌زنند یا به واکسن شک دارند. در همه دنیا هم هستند. در همه دنیا هستند کسانی که ماسک نمی‌زنند و علاقه دارند از روش‌های سنتی برای درمان استفاده کنند.

اینها که در کودکی قطره فلج اطفال را خورده‌‌‌اند حالا برای ما ضدواکسن شده‌‌اند و عقیده دارند اگر واکسن بزنیم تبدیل به آدم‌آهنی می‌شویم.

یعنی علاوه بر این که به واکسن‌های استکبار جهانی و غرب شک دارند به واکسن‌هایی که خودمان داریم می‌سازیم یا با متحدان‌مان می‌سازیم هم شک دارند.

یعنی هر چه خارج از دکان عطاری‌شان باشد و هر کس که خارج از دکان عطاری‌شان در پی کشف دارو برای درمان بیماری‌ها باشد آدمی بدی است و دارویی که می‌سازد شیمیایی است.

اینها البته از همه مظاهر تمدن و ترقی عصر حاضر استفاده می‌کنند اما خب مثلا اعتقادی به سی‌تی‌اسکن ندارند و با هر چه که دکانش را تهدید کند مخالف هستند.

یعنی وقتی شما مراجعه می‌کنید و می‌‌گویید شکمم درد می‌کند آنها دارویی برای شکم‌‌درد می‌دهند اما شما بهتر از من می‌دانید که در شکم آدمی‌زاد چیزهایی زیادی هست که با عکس‌برداری مشخص می‌شود کدامش روغن‌ریزی دارد.

اینها هم با گذشت زمان رسوا می‌شوند اما خب آدم‌ها هم با گذشت زمان فراموش‌کار می‌شوند و یادشان می‌رود.

یعنی اگر همین الان یک بیماری مسری دیگر در جهان پیدا بشود باز هم یکی از این شبه‌متخصصان در تلویزیون پیدایش می‌شود و فریاد می‌زند که آی مردم درمانش را آورده‌ام و بیایید فلان جای خود را به نیش زنبور بسپارید.

پایان پیام