فیلم سال دوم دانشکده من انعکاسی از احساسات یک دختر
فیلم سال دوم دانشکده من انعکاسی از احساسات یک دختر
روابط معنوی این دنیای مادی، احساساتی که آدمی با آن این روزگار سخت را دوام می‌آورد، برای هرکس به نوعی بروز می‌کند.
به گزارش گلونی یکی زندگی‌اش مزه عشق به معشوق می‌گیرد، یکی تمام احساسش در مادرانگی‌اش خلاصه می‌شود، یکی هم تجربه رفاقت، تمام عواطف و احساساتش را تحت شعاع قرار می‌دهد.
مهتاب و آوا در فیلمنامه پرویز شهبازی دو دوست و همکلاسی‌اند که یکی با اتفاقی غیرمنتظره از صحنه ماجرا حذف می‌شود اما دوست دیگر جسورانه بار این رفاقت را تا آخر به دوش می‌کشد.
سال دوم دانشکده من داستان سفر دانشجویی چند دختر به اصفهان است که با اتفاقی دلخراش (به کما رفتن یکی از دانشجویان) همراه می‌شود و از اینجای قصه مخاطب شاهد پیش‌آمدهای این اتفاق خواهد بود که یکی‌یکی رخ می‌نمایند.
سناریو سال دوم دانشکده من با دوربین کارگردانی عینیت یافته‌است که کمتر کسی پیدا می‌شود من ترانه پانزده سال دارم و دختری با کفش‌های کتانی‌اش را ندیده باشد.
فیلم سال دوم دانشکده من
صدر عاملی در من ترانه پانزده سال دارم که خود نیز فیلمنامه‌نویسی آن را به عهده داشته‌است، به زیبایی تمام به زندگی دختر نوجوانی می‌پردازد که در زندگی‌اش ناگزیر به درک زودهنگام تجربه مادری شده‌است و حالا احساسات متناقضی را در خود حس می‌کند.
در سال دوم دانشکده من نیز دست روی تجربه‌های احساسی دخترانه‌‌ای گذاشته شده‌است که شاید کمتر فیلمساز مردی قادر به بیان درست آن می‌بود.
عشقی که دوستی دو دختر را به مرز خیانت به هم‌جنس خود نزدیک می‌کند، موضوعی حقیقی است که از دل جامعه صدرعاملی بیرون زده است.
این فیلم روند آرامی را طی می‌کند اما آنقدر مقدار همذات پنداری مخاطب به خصوص دختران و زنان با شخصیت‌های اصلی زیاد است و بار احساسی فیلم به دیگر موارد می‌چربد، که چند بار دیدنش هم زیاد به نظر نمی‌رسد.
کارگردان خوش ذوق برای ساخت این فیلم از زیبایی‌های بصری طبیعی اصفهان نیز غافل نبوده است.
زیباترین و در عین‌حال حزن‌انگیزترین لحظات این فیلم را آنچنان با خزان طبیعت شهرش تلفیق کرده‌است که مخاطب با دیدن هر صحنه گویی به تماشای تابلویی هزار رنگ نشسته است.
این فیلم که بعد از گرفتن ۹۰۰ تست و در نهایت با انتخاب ۲۲ بازیگر و معرفی دو چهره جدید به مرحله تولید رسیده‌است، در جشنواره بین‌المللی فیلم مسکو نیزجایزه بهترین بازیگر زن را برای سها نیاستی (مهتاب) به ارمغان آورده‌است.
شخصیتی که در تمام طول فیلم و با تجربه هر ناکامی و خوش‌کامی، مخاطب چهره‌ای ثابت از او دیده است.
همچنین استفاده از بازیگران چهره در حاشیه فیلم (علی مصفا، نیلوفر خوش‌خلق و ویشکا آسایش) شاید از جمله نقدهایی باشد که به این فیلم بتوان وارد کرد.
پایان این فیلم و اینکه آیا مهتاب در این دوستی پا کج گذاشته‌است یا نه از جمله ابهاماتی است که شاید مخاطب را به قضاوت اشتباه بیاندازد اما با دوباره دیدن و کمی دقت مشخص خواهدشد که فیلم پایانی باز را در نظر نداشته است بلکه سرانجام قصه را با نشانه‌های کار شده در طول فیلم به مخاطب ریزبین نشان داده‌است.
پایان پیام
نویسنده: هانیه شریعتی
کد خبر : 217415 ساعت خبر : 2:01 ب.ظ