۳ قلاده خرس قهوه ای در منطقه حفاظت شده الموت دیده شد
به گزارش گلونی تصاویری از ٣ قلاده خرس قهوه‌ای (خرس مادر و توله‌ها) در منطقه حفاظت شده الموت استان قزوین منتشر شد.
این تصاویر را یک محیط‌بان به نام میثم پیکانی در نوزدهم فروردین هزار و چهارصد ضبط کرده و در صفحه شخصی‌اش به اشتراک گذاشت.
خرس قهوه‌ای یکی از گوشتخوارانی است که تلاش‌های حفاظتی و پژوهشی گسترده‌ای در سرتاسر حوزه انتشار این گونه در اروپا، آسیا و آمریکای شمالی به آن اختصاص یافته است.
با این حال، این‌گونه در محدوده قفقاز و خاورمیانه به شدت کمتر از سایر بخش‌های محدوده پراکنش خود مورد بررسی قرار گرفته است.
در میان مجامع علمی دنیا تقریبا چیزی درباره خرس‌های قهوه‌ای خاورمیانه که از آنها با نام «خرس قهوه‌ای سوری» یاد می‌شود، وجود ندارد و حتی در بین مقالات و کتاب‌های مختلف، کمبود اطلاعات شدیدی در این مورد به چشم می‌خورد.
۳ قلاده خرس قهوه ای در منطقه حفاظت شده الموت دیده شد
ویدیوهای بیشتر در نماشای گلونی
نقشه‌های موجود در اتحادیه جهانی حفاظت نیز به صورت نادرستی بیان نموده که خرس‌ها در بخش‌های عظیمی از ایران منقرض شده‌اند، درحالی که خرس‌های ایران هنوز در بخش‌های گسترده‌ای پراکنش تاریخی خود را همچنان حفظ نموده‌اند.
درخصوص جمعیت خرس قهوه‌ای در ایران هنوز هم آمار قابل اتکایی وجود ندارد، بطوری که کارشناسان قدیمی جمعیت خرس قهوه‌ای را ۵۰۰ تا ۲۰۰۰ عدد برای کل کشور می‌دانند، هرچند که بعید است این آمار منطقی باشد.
جریمه شکار خرس قهوه‌ای اخیرا به صورت قابل توجهی افزایش یافته و به پنجاه میلیون ریال رسیده است که شاید بتواند گامی در جهت اعمال بازدارندگی مناسب برای شکار غیرمجاز آن در زیستگاه‌ها باشد.
امروزه احتمالا کمتر از ۴۰ خرس در ایران در اسارت هستند، هرچند که بیشتر آنها نیاز به ارتقای شرایط نگهداری و بهداشتی دارند.
خرس‌ها و از جمله خرس‌های قهوه‌ای، از جانورانی هستند که انسان در برابر آنها به ترس مفرط دچار می‌شود اما شاید شناخت و آگاهی از ویژگی‌های آنها در هنگام مواجهه با این حیوان، این ترس و دستپاچگی را کاهش دهد.
خرس قهوه ای
طول خرس قهوه‌ای ایران در حدود ۲ تا ۵/۲ متر است.
وزن این پستاندار بین ۹۰ تا ۲۹۰ کیلوگرم در نوسان است اما به طور میانگین در حدود ۱۸۰کیلوگرم وزن دارد.
زیستگاه‌های اصلی خرس قهوه‌ای، عموما مناطق جنگلی خزری، جنگل‌های ارسباران و زاگرس، علفزارهای مرتفع کوهستانی نزدیک به جنگل و دره‌های پایین‌دست جنگل است.
پراکندگی این حیوان در ایران، از شمال خراسان تا استان‌های گلستان، سمنان، مازندران، تهران، گیلان، چهارمحال و بختیاری، قزوین، زنجان، آذربایجان، کردستان، لرستان، کرمانشاه و استان‌های فارس و خوزستان است.
خرس‌های قهوه‌ای در اواخر تابستان و پاییز، معمولا در مناطق پایین‌دست جنگل یا دره‌هایی که میوه‌های وحشی در آنها یافت می‌شود، ساکن هستند.
این خرس‌ها با شروع فصل زمستان به خواب زمستانی می‌روند و جالب است بدانید که در همین فصل زایمان می‌کنند.
کافی است نام خرس قهوه‌ای ایرانی را در اینترنت جستجو کنیم تا با اخبار خوب یا بد متعددی درباره این گونه در بخش‌های مختلف کشور مواجه شویم.
از نیک شهر گرفته تا قزوین از پاسارگاد تا کرمانشاه و کهگیلویه و بویر احمد، گاه و بی‌گاه خبرها و تصاویر خوشایند و یا ناخوشایند از شرایط زیستی یا شکار و کشته شدن این گونه زیبا منتشر می‌شود.
جالب است بدانید که خرس‌های قهوه‌ای به جای حمله به انسان ترجیح می‌دهند از علف‌های کوهستانی و جنگلی تغذیه کنند اما گاهی شکار گوسفندان محلی را نیز در کارنامه خود ثبت می‌کنند که معمولا باعث کشته شدن آنها می‌شود.
خرس قهوه‌ای به خوردن مورچه‌های زیر سنگ‌ها در مناطق کوهستانی نیز علاقه دارد و تق‌تق سنگ‌ها در یک محل کوهستانی، می‌تواند از نزدیک‌شدن یک خرس قهوه‌ای خبر دهد.
خرس‌های قهوه‌ای ماده و توله‌دار، مانند آنچه در تصاویر تازه میثم پیکانی دیده می‌شود، از خطرناک‌ترین خرس‌ها هستند که بیشتر این خطر، ناشی از محفاظت‌کردن خرس مادر از توله‌خرس‌ها در برابر حوادث است.
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی