گلونی

بیابان های کاشان کانون ریزگرد شد

طوفان های گرد و غبار و راه مهار آن

طوفان های گرد و غبار و راه مهار آن

بیابان های کاشان کانون ریزگرد شد

به گزارش گلونی محمد درویش، فعال محیط زیست، پژوهشگر و کویرشناس درباره طوفان اخیر در عوارضی قم-کاشان در صفحه‌اش نوشت:

«برای مهار طوفان‌های گرد و غبار چه باید کرد؟

آنچه را مشاهده می‌کنید، مقارن عصر امروز – ساعت ۱۸ مورخ ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰ – در ورودی عوارضی قم-کاشان رخداده است.

آنگونه که همکار عزیزم دکتر مرتضی ابطحی از اعضای هیات علمی ایستگاه تحقیقات بیابان کاشان گزارش کرده، سرمنشا این موج گرد و غبار کم‌سابقه، به‌ویژه در اردیبهشت‌ماه از سمت بیابان‌های شمال خاوری کاشان بوده و هم‌اکنون نیز آثارش در کاشان از بین نرفته است.

باید توجه داشت میانگین ریزش‌های آسمانی کشور مطابق آمار شرکت مدیریت منابع آب ایران، از اول مهر سال گذشته تا امروز، ۲۴ اردیبهشت ۱۴۰۰، با یکصد و چهل و سه میلیمتر، حدود 34 درصد کمتر از میانگین درازمدت پنجاه و دو ساله بوده است.

در این میان، وضعیت حوضه مرکزی که کاشان، قم، اصفهان و تهران هم در آن قرار دارند، یک‌درصد بدتر از وضعیت کل کشور است.

این درحالی است که در بین زیرحوضه‌های آب‌خیز مرکزی، وضعیت زیرحوضه دریاچه نمک از همه بهتر، فقط ۱۶درصد کمتر از میانگین ۵۲ ساله، است. در حالیکه وضعیت در زیر حوضه‌های ابرقو، بختگان، جازموریان به مراتب بحرانی‌تر و میزان کاهش بین 47 تا 68 درصد است.

بیابان های کاشان کانون ریزگرد شد

نماشای گلونی را دنبال کنید

پیش‌تر با اشاره به گزارش سه دانشمند ایرانی در نیچر، تاکید کردم که ما در طول 14 سال اخیر بیش از هفتاد و چهار میلیاردمتر مکعب اضافه برداشت از سفره‌های آب زیرزمینی داشته‌ایم که یک فاجعه بزرگ است.

تاسف‌آورتر آنکه نمایندگان مجلس اینک طرحی را به بهانه مانع‌زدایی از تولید کشاورزی می‌خواهند تصویب کنند که نتیجه‌اش برداشت بیشتر آب از سفره‌های بی‌آب کنونی، کف‌شکنی بیشتر و در نتیجه بروز طوفان‌های گرد و خاک بیشتر به بهانه صادرات محصولات کشاورزی و تسهیل زراعت در مناطق کویری و بیابانی خواهد بود!

باز غم‌انگیزتر آنکه مطلقاً هیچ‌کدام از داوطلبین ورود به ساختمان پاستور تا این لحظه نه‌تنها برنامه‌ای برای مهار این بحران ارائه نکرده‌اند، بلکه اغلب آنها سیاست‌هایی را وعده داده‌اند که فاجعه فروپاشی طبیعت و ورشکستگی اکولوژیکی ایران را شتاب خواهد بخشید.

کاش یادمان می‌ماند آنچه در لابه‌لای این دعواهای سیاسی و جناحی دارد از بین می‌رود، طبیعتِ وطنی است که علی‌القاعده باید حراست از او، اولویت نخست همه نسل‌های امروز و فردای ایران باشد.»

پایان پیام

خروج از نسخه موبایل