تشی بزرگترین جونده ایران است
تشی بزرگترین جونده ایران است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره تشی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۷۰ تا ۹۰ سانتی‌متر، طول دم ۸ تا ۱۰ سانتی‌متر، طول خارها ۱۸ تا ۳۵ سانتی‌متر و وزن ۱۱ تا ۲۵ کیلوگرم است.
تشی بزرگترین جونده ایران است.
به علت داشتن تیغ‌های بسیار بلند روی بدن شکل مخصوصی دارد که آن را از سایر جوندگان کاملا متمایز می کند.
دم نسبت به بدن بسیار کوتاه است.
پوزه پهن و پوشیده از موهای زبر است.
سبیل‌ها خیلی بلند است و طول آنها در بالای لب تا ۲۰ سانتی‌متر می‌رسد.
بدن از موهای زبری پوشیده شده است و قسمتی از این موها در پشت و پهلوها و روی دم تبدیل به خار شده است.
در قسمت‌های مختلف بدن موهای بسیار زبر در زیر و لابلای خارها روئیده است.
خارهای ناحیه گردن و شانه نازک و بلند، پشت بدن کوتاه‌تر و کلفت‌تر با نوارهای سیاه و سفید و خارهای ناحیه دم کوتاه و سفید هستند.
ویژگی‌های زیستی: شبگرد است.
معمولا دیر وقت از لانه خارج شده و شب‌های مهتابی کمتر دیده می‌شود.
انفرادی زندگی کرده اما گاهی در گروه‌های کوچک فامیلی نیز به سر می‌برد.
خواب زمستانی واقعی ندارد ولی گاهی اوقات ممکن است چند ماه از زمستان را در لانه بماند.
در دره‌های تنگ، شکاف سنگ‌ها، غارها، قنات‌های متروکه و خرابه‌ها لانه می‌سازد.
از تمام قسمت‌های گیاهان تغذیه می کند.
برای خوردن ریشه گیاهان، زمین را حفر می کند. به گیاهان غده‌دار نظیر سیب‌زمینی علاقه دارد.
از میوه‌هایی مانند خرما و حشرات، مهره‌داران کوچک و گاهی لاشه حیوانات تغذیه می کند.
معمولا برای تامین کلسیم بدن و سائیدن دندان‌ها، شاخ و استخوان سایر حیوانات را به داخل لانه حمل می کند.
حس بویایی و شنوایی قوی ولی بینایی ضعیفی دارد.
هر سال یک بار تولیدمثل می کند.
دوره آبستنی حدود ۱۱۲ روز به طول می‌انجامد و هر بار ۱ تا ۴ بچه می‌زاید.
طول عمر تشی حدود ۱۵ سال و طعمه خوار طبیعی آن پلنگ است.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: در زیستگاه‌های جنگلی، کوهستانی، استپی و بیابانی زندگی می کند.
تشی به غیر از مناطق شمال غربی و بیابان‌های کاملا خشک در اکثر مناطق کشور با فراوانی به نسبت بالایی دیده می‌شود.
وضعیت حفاظتی: مردم برخی از مناطق از گوشت تشی استفاده می کنند.
اما به دلیل شب گرد بودن، رژیم غذایی متنوع و کاهش طعمه خواران طبیعی نظیر پلنگ، خطری جدی نسل این گونه را تهدید نمی کند.
به همین دلیل در طبقه «کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد .
پایان پیام
کد خبر : 217532 ساعت خبر : 10:52 ب.ظ