سنجابک جنگلی با خواب زمستانی طولانی
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پستانداران ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره سنجابک جنگلی آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول سر و بدن ۱۲۵ تا ۱۹۰ میلی‌متر، طول دم ۱۱۲ تا ۱۷۰ میلی‌متر، طول کف پای عقب ۲۶ تا ۳۸ میلی‌متر و طول گوش ۱۹ تا ۲۲ میلی‌متر است.
وزن حدود ۷۰ تا ۲۰۰ گرم بوده و پیش از خواب زمستانی به بیش از ۳۰۰ گرم می‌رسد.
جثه متوسط و موهای بدن و دم بلند، پرمو و شبیه سنجاب است.
رنگ پشت و پهلوها خاکستری تیره با سایه‌ای از قهوه‌ای کمرنگ در پشت بدن است.
دور چشم‌ها کمی تیره رنگ است ولی نوارهای تیره در دو طرف صورت وجود ندارد.
گوش‌ها کوچک و در سطح پشتی تیره‌تر از پشت بدن و سطح داخلی آنها از موهای ظریف کوتاه و قهوه‌ای رنگ پوشیده شده است.
سطح پایینی بدن در زیر صورت سفید و به تدریج در عقب بدن به خاکستری ختم می‌شود.
حدفاصل رنگ تیره پشت و زیر بدن مشخص است.
دست‌ها ۴ و پاها ۵ انگشت دارد.
کف دست و پا برهنه و دارای ۴ پینه است که برای بالا رفتن از درخت مناسب است.
ویژگی‌های زیستی: شب گرد است و پس از غروب آفتاب از لانه خارج می‌شود.
در طول شب چند بار برای استراحت به لانه مراجعه می‌کند.
اغلب به صورت اجتماعی روی درختان دیده می‌شوند.
قادر است فاصله ۸ تا ۱۰ متر را از شاخه‌ای به شاخه دیگر بپرد.
لانه را معمولا در تنه درختان می‌سازد یا از لانه متروک پرندگان استفاده می‌کند.
گاهی در ساختمان‌های متروکه نیز ساکن می‌شود.
خواب زمستانی طولانی، از اواسط پاییز تا اوایل بهار دارد.
قبل از خواب زمستانی به خوبی تغذیه می‌کند، چنانچه گاهی وزنش دو برابر می‌شود.
حس شنوایی و بویایی قوی‌ای دارد و از فاصله زیاد بوی غذا را حس می‌کند.
از میوه و دانه گیاهان و همچنین از حشرات و تخم و جوجه پرندگان تغذیه می‌کند.
معمولا ۱ و گاهی ۲ بار در سال تولیدمثل می‌کند.
مدت آبستنی ۲۵ تا ۳۰ روز است و ۲ تا ۱۰ بچه می‌زاید که در ۱۸ تا ۲۱ روزگی توانایی دیدن پیدا کرده و در 1/5 ماهگی لانه را ترک می‌کنند.
در یک سالگی بالغ می‌شود.
طول عمر در طبیعت حدود ۴ سال و در اسارت حدود ۸ سال است.
طعمه‌خوار طبیعی سنجابک جنگلی جغدها هستند.
زیستگاه، پراکندگی و فراوانی: جنگل‌های ناحیه خزر و باغ‌های میوه زیستگاه سنجابک جنگلی است و در استان‌های گلستان، مازندران، گیلان و تهران پراکندگی دارد.
وضعیت حفاظتی: دارای جمعیت مناسبی است و به همین دلیل در طبقه کمترین نگرانی» (LC) فهرست سرخ IUCN قرار دارد.
از بین بردن زیستگاه در اثر تخریب جنگل‌ها و مرگ و میر جاده‌ای مهمترین عوامل تهدید کننده این گونه است.
پایان پیام