پلیکان سفید با چشم هایی قرمز
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره پلیکان سفید آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول بدن ۱۴۰ تا ۱۷۵ سانتیمتر و گستردگی بالها ۲۷۰ تا ۳۶۰ سانتیمتر است.
پلیکانی پرجثه و سفید رنگ است.
نر و ماده همشکل هستند و اندک تغییرات فصلی دارند.
پرنده بالغ در دوره جوجهآوری کیسه گلویی زرد رنگ، هالهای صورتی روی پرهای سفید رنگ بدن و یک کاکل مجعد با پرهای نامنظم در پشت سر دارد.
پرهای جلوی پیشانی به شکل «7» و چشمها قرمز هستند.
شاهپرهای اولیه و ثانویه سیاه است و بنابراین در زمان پرواز بالها در نیمه جلویی، سفید و در نیمه عقبی، سیاه دیده میشود.
پاها نیز گوشتی رنگ هستند.
پرنده نابالغ در ابتدا قهوهای و به تدریج به رنگ سفید چرک میگراید ولی همچنان خالهای قهوهای نامنظمی در سطح بدنش به چشم میآید.
ویژگیهای زیستی
معمولا پهنههای بزرگ آب شیرین و کم عمق به ویژه تالابها و دلتاهای رودخانههای بزرگ و به مقدار کمتر لاگونهای شور و لب شور، خليجها و سواحل را به عنوان زیستگاه برمیگزیند.
پرندهای اجتماعی است و همیشه به شکل گروهی دیده میشود.
هنگام پرواز سر و گردن را روی بدن جمع کرده و با بال زدنهای سنگین و قوی و گاهی با بالبازرویهای کوتاه حرکت میکند.
با وجود جثه بزرگش، زمان زیادی را در طول روز به پرواز میگذراند.
اغلب روی جریانهای هوایی گرم سوار شده و تا چند صد متر اوج میگیرد.
فقط از ماهی تغذیه میکند و به طور گروهی و با تشکیل نیم دایره، دسته ماهیها را به نواحی کم عمق هدایت و صید میکند.
جوجهآوری از اواسط اردیبهشت تا خرداد و با تشکیل کلنی در نیزارهای متراکم حاشیه پیکرههای آبی، جزایر و به ندرت در اراضی فاقد پوشش گیاهی آغاز میشود.
تک همسر است و آشیانهاش تودهای حجیم از نیها، ساقهها و شاخههای گیاهان است.
معمولا دو، گاهی سه و به ندرت چهار تا پنج تخم بیضی کشیده تا نیمه بیضی کشیده و به ابعاد ۶۱٫۴ × ۹۷٫۱ میلیمتر میگذارد.
تفریخ تخمها ۲۹ تا ۳۰ روز به طول میانجامد.
جوجهها در بدو تولد عریان، ناتوان و وابسته به والدین هستند.
والدین برای تأمین غذای جوجهها معمولا مسافت طولانی حدود ۱۰ تا ۵۰ کیلومتر را روزانه بین مکان آشیانه و مکان صید غذا جابهجا میشوند.
جوجهها تا حدود ۱۴ روزگی با مقدار کمی از شیره غذایی پیش هضم شده تغذیه و پس از آن اندک اندک با ماهیهایی تا ۵۰۰ گرم که از کیسه گلویی به جوجهها تحویل داده میشود، تغذیه میشوند.
در ۲۰ تا ۳۰ روزگی آشیانه را ترک میکنند و با سایر جوجههای کلنی، گلهای را تشکیل میدهند.
در حدود ۵۵ روزگی قادرند به خوبی شنا و ماهی صید میکنند و در ۶۵ تا ۷۰ روزگی مستقل میشوند.
پراکنش و فراوانی: در دریاچههای ارومیه و تشک جوجهآوری میکند.
همچنین در گذشته به طور محلی در برخی تالابهای استانهای خوزستان و فارس جوجهآوری میکرده است.
زمستان گذرانی به طور منظم در تالابهای استانهای خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان انجام میشود.
همچنین در زمستان به طور عبوری و به تعداد اندک در سواحل جنوبی دریای کاسپین دیده میشود.
تعداد کمی از افراد غیر جوجهآور نر (به ویژه نابالغها) ممکن است که در طول تابستان در تالابهای استانهای خوزستان و فارس باقی بمانند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار داشته و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام