رهاسازی پلنگ گرفتار در تله این بار در گیلان

رهاسازی پلنگ گرفتار در تله این بار در گیلان

به گزارش گلونی محیط بانان گیلانی در ارتفاعات کوهستانی رودسر، پلنگ گرفتار در تله سیمی را نجات داده و در طبیعت رها کردند.

ساسان کفایی مدیرکل حفاظت محیط زیست گیلان درباره این اتفاق گفت: «یک قلاده پلنگ نر بالغ در تله مچ گیر افراد ناشناس در منطقه اشکورات رودسر گرفتار شده بود که پس از اطلاع به‌موقع نجات یافت».

گروه اعزامی این پلنگ گرفتار در تله را با استفاده از تزریق مواد بی‌هوش کننده از تله آزاد و پس از معاینه، بیومتری (آنالیز مشخصات) و اطمینان از سلامتی کامل پس از به هوش آمدن در همان منطقه رهاسازی کردند.

این اولین بار نیست که پلنگی که در تله شکارچیان گرفتار شده، به کمک محیط‌بانان و یا مردم آراد و رها سازی می‌شود.

رهاسازی پلنگ گرفتار در تله

۲۹ آذرماه سال ۱۳۹۹، هم یک قلاده پلنگ در منطقه کوهستانی بخش سندرک شهرستان میناب کهدر تله سیمی گرفتار شده بود، بعد از چند روز گرفتاری، با تلاش نیرو‌های محیط زیست از دام رها شد.

تکرار چنن اتفاقاتی نشان می‌دهد که نیاز به توجه و سرمایه گذاری جهت حفاظت از این‌گونه و امکانات لازم برای برخورد درست با شکارچیان و تله‌گذاران هستیم.

سرمایه گذاری‌های حفاظتی درباره این ‌گونه می‌تواند طیف وسیعی از زیستگاه‌ها و گونه‌های دیگر جانوری را تحت پوشش قرار دهد.

وجود جمعیت پلنگ در زیستگاه‌های مختلف کشور مدیون تلاش و برقراری امنیت زیستگاهی توسط محیط بانان وتلاش آن‌ها برای پایش مستمر جمعیت گونه‌های ارزشمند است.

تهدید حیات وحش متوجه یک یا چند گونه نیست اما گربه‌سانان به دلیل اینکه در رأس هرم غذایی طبیعی قرار دارند بیشترین آسیب را می‌بینند و نسبت به تهدیدات انسانی و طبیعی بیشتر متضرر می‌شوند.

متاسفانه فقط شکارچیان نیستند که این گونه‌ها را تهدید می‌کنند.

در بسیاری موارد گربه‌سانان برای یافتن غذا به روستاها نزدیک می‌شود و در تله‌هایی می‌افتند که کشاورزان و دامداران برای حفاظت اموالشان تدارک دیده‌اند و یا در تصادفات جاده‌ای کشته‌می شوند.

گوشتخوارانی مثل پلنگ و یوزپلنگ که جمعیت کمتر و قدرت سازگاری محدودتری نسبت علف‌خواران دارند، بسیار آسیب پذیرهستند.

برای جلوگیری از انقراض، تخریب زیستگاه و حذف سایر عوامل تهدیدکننده این گربه‌سانان ارزشمند نیاز به اجرای برنامه‌ای جامع و تخصیص امکانات به روز به محیط بانان و همکاری جدی با موسسات تخصصی بین‌المللی در زمینه حفظ این گونه‌ها، احساس می‌شود.

پایان پیام

نویسنده: آرزو قدوسی