سه یادداشت برای درختان و حفظ محیط زیست

سه یادداشت برای درختان و حفظ محیط زیست

به گزارش گلونی وحید نژاد قصاب در پویش پیک زمین نوشت:

«عنوان: آرزوی من برای زمین

سلام اسم من وحید نژاد قصاب هست و آمدم چند آرزوی خیلی خوب برای زمین بکنم.

اول باید از اوضاع زمین برایتان بگویم.

اوضاع اونجوری که باید باشد نیست چون انسان‌های روی این زمین دارن زمین را نابود می‌کنند

حتماً که داری در ذهن خود می‌گویی چطور؟ من بهت می‌گویم.

آن‌ها برای نیازهای خود و راحت پیش رفتن کارهایشان هوای پاک آسمان را آلوده و کثیف می‌کنند و برای اینکه بتوانند کارخانه بسازند حیوان‌های بی‌گناه را می‌کشند و جنگل‌های بزرگ را نابود می‌کنند.

این‌ها بعضی از کارهای نادرست انسان‌هاست.

بعضی دیگر قطع بیرویه درختان پیر و کهنسال است که انسان با این کار خود یک نعمت بزرگ و حیاتی یعنی اکسیژن را از خود منع می‌کند.

خب به نظر دیگر از حال زمین باخبر شده باشید.

حالا می‌رویم سراغ آرزوهای من برای زمین.

یکی از آرزوهای من این است که هوا کمتر آلوده کنیم، حیوانات بی‌گناه را نکشیم و زباله کمتر درست کنیم.

اما یکی از مهم‌ترین آرزوهای این است که درختان بی‌دلیل قطع نکنیم تا بتوانیم هوای پاک و تمیز را تنفس کنیم‌.»

**

سه یادداشت برای درختان

پارسا نورزاده در پویش پیک زمین نوشت:

«عنوان: انتقام طبیعت

به نام خدا

محیط زیست و طبیعت یکی از بزرگترین موهبت‌های الهی است.

امانتی باارزش که باید قدرش را دانسته و در حفظش کوشا باشیم.

ما از محیط زیست پاکیزه در جهت سلامتی و شادابی خود بهره می‌بریم.

در سخت‌ترین شرایط زندگی با پناه بردن به دامان طبیعت و محیط زیستی به دور از تنش و آلودگی خود را آرام می‌کنیم.

انرژی می‌گیریم و با احیای طراوت و تازگی روحیه با قدرت و انگیزه دو چندان به زندگی ادامه می‌دهیم.

اما در مقابل چه کاری برای محیط زیست انجام داده‌ایم؟

ما باید بترسیم از آن زمانی که استفاده‌های ما رنگ سواستفاده بگیرد.

این کار عواقب خطرناکی داشته و باید نگران آن روزی باشیم که طبیعت از آلودگی‌های حاصل از بی‌فکری‌های ما به ستوه آمده و خشمگین شود.

آن زمان است که طبیعت خشک و تر را با هم خواهد سوزاند.»

**

مهرداد مقدم در پویش پیک زمین نوشت:

«عنوان: درختان، معنای محیط زیست

خودکار در دستم می‌گیرم وانشایم را آغاز می‌کنم خداوند نعمت‌های بسیاری خلق کرده است و نمی‌دانم از کدام شروع کنم.

محیط زیست یعنی جایی که در آن زندگی می‌کنیم یعنی طبیعت زیبا که از آن بهره‌های زیادی می‌بریم.

محیط زیست خود را باید تمیز نگه داریم جایی مثل خانه مدرسه و خیابان.

مثلا وقتی در مدرسه خوراکی می‌خوریم نباید آشغال آن را رو زمین بیندازیم بلکه باید در سطل زباله بریزیم.

وقتی که سوار ماشین هستیم و خوراکی می‌خوریم یا بطری آبی را که خالی شده است نباید از پنجره‌ی ماشین به بیرون پرتاب کنیم.

ما باید به همکلاسی‌های خود یا خواهر برادر کوچک‌تر از خود یاد بدهیم که این مقررات را رعایت کنند که باعث آلودگی محیط زیست نشود.

اگر درختان پر از شاخه و گل نباشند محیط زیست ما معنی ندارد.»

پایان پیام