به سگ های رها شده در طبیعت غذا ندهید
دقیقترین راه عقیم کردن سگهاست و به سرپرستی گرفتن آنها.
غذارسانی به سگهای رها شده در طبیعت کار درستی نیست.
به گزارش گلونی بسیاری از شهروندان که با دیدن سگهای گرسنه و ولگرد دلشان به رحم میآید، از سر دلسوزی اقدام به غذا رسانی به این حیوانت میکنند.
حتی گاهی عدهای برای شادی روح رفتگان و یا رسیدن به حاجتی، نذر میکنند که به سگهای گرسنه حاشیه شهر، غذا برسانند.
حاشیه بسیاری از جادههای حوالی شهرهای بزرگ پر شده از کیسههای پلاستکی پر از غذاهاهی مختلف که به هوای غذا رسانی به حیوانات بی سرپرست رها شدهاند.
بسیای از فعالان محیط زیست و کارشناسان این حوزه اما با این روند دلسوزانه و غذا رسانی به حیوانات مخالفند.
سگها اولین حیوانات اهلی شده توسط انسان هستند و قرنها تحت مالکیت انسان بودهاند تا اینکه تعدادی از آنها از این سرپرستی خارج و تکثیر شدهاند.
نباید با عملکرد و دلسوزی بیجا کاری کنیم که حیات وحش اهلی شوند و با اعتماد بیش از حد به انسانها مطمئن شوند که کسی هست که برای آنها غذا تامین کند.
مسئله اعتماد، تابآوری حیوانات در برابر شرایط سخت را کاهش میدهد.
به علاوه غذا و آب دادن به حیوانات به تدریج باعث میشود آنها در معرض آسیبهای جدیتری قرار بگیرند.
غذا دادن و پشت کردن به حیوان نه تنها کمکی به سگها نمیکند بلکه با این کار فلاکت یک حیوان را ضربدر تعداد تولههای آنها کرده و تعداد سگهایی را که بیغذا و بیپناهگاه خواهند ماند، تصاعدی بالا بردهایم.
به سگ های رها شده در طبیعت غذا ندهید
آیا کسی که چنین به سگها ولگرد غذا میدهد مسئولیت دارد؟ این همه سگ که جایش در طبیعت نیست برای منطقه دماوند مضر نیست؟
چرا سگها را عقیم نمیکنند؟ یا به مرکز نگهداری نمیبرند؟
نماشای گلونی را دنبال کنید
ما در ایران با جمعیت زیاد سگ طرف هستیم.
رها شدن سگ در طبیعت یک معنی دارد و آن اینکه یعنی زیستگاه، تصرف شده است.
آنها پوشش گیاهی و مار و مارمولک و موش صحرایی را از بین میبرند و از این گذشته حق زندگی برای پستاندار دیگری هم در قلمرو آنها وجود ندارد.
سگهایی که به شکل متناوب حمایت میشوند در واقع یکسری شکارچی هستند که به جنگ با دیگر گونههای طبیعت فرستادهایم.
آنها به یوزپلنگ و پلنگ هم حمله میکنند.
غذارسانی به سگ های ولگرد چرا غلط است
این که ما بگوییم شهرها جای مناسبی برای سگها و گربه نیست به این دلیل که خودشان دنبال غذا نمیروند، کاملا اشتباه است.
نه فقط سگها که غذا دادن به حیوانات شهری از جمله گربه و حتی پرندگان روند طبیعی زندگی آنها را بهم میریزد و علاوه بر به خطر انداختن زندگی خود آنها، برای طبیعت نیز مشکل ایجاد میکند.
با غذارسانی به این جانوران چند مشکل به وجود میآید.
نخست این که رژیم غذایی آنها را تغییر میدهیم.
مثلا وقتی ما برنج و نان به آنها میدهیم کربوهیدرات بدنشان بالا میرود، در حالی که باید از پروتئین هم استفاده کنند.
این تغییر رژیم غذایی در دراز مدت برای حیوانات مشکل ایجاد میکند.
از بین رفتن گونههای جانوری در دراز مدت، برای طبیعت هم مشکل ایجاد میکنند.
وقتی ما به گروهی از حیوانات غذا میدهیم، آنها را در یک نقطه جمع میکنیم و اگر یکی از آنها بیماری داشته باشد، حتی ممکن است از این طریق به بقیه سرایت کند و آسیب بیشتری برای خود آن حیوانات، محیط زیست و حتی انسان ایجاد کند.
پایان پیام
نویسنده: آرزو قدوسی