غاز گردن سیاه یک بار در ایران دیده شده است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره غاز گردن سیاه آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۵ تا ۶۱ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۱۰ تا ۱۲۰ سانتی‌متر است.
غازی کوچک جثه و تیره رنگ با پاها و گردن کوتاه، بال‌های به نسبت بلند و دم کوتاه است.
نر و ماده هم‌شکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ سر، گردن، بخش بالایی روتنه و سینه سیاه دودی است و در دو طرف گردن لکه سفید رنگی دارد.
مابقی روتنه خاکستری قهوه‌ای تیره، شاهپرهای پرواز و پرهای دم سیاه و پوشپرهای روی دم سفید است.
زیرتنه سفید است و نوارهای قهوه‌ای کمرنگی در پهلوها دارد.
منقار و پاها نیز خاکستری تیره هستند.
پرنده نابالغ شبیه به بالغ‌ها است ولی فاقد لکه سفید در دو طرف گردن است و به واسطه نوک سفید شاهپرهای ثانویه و پوشپرهای بزرگتر روی بال‌ها و همچنین نوک قهوه‌ای خاکستری تا سفید خاکستری پرهای روتنه، شانه‌ها و بال‌ها، نوارهای بیشتری در روتنه و روی بال‌ها دارد.
ویژگی‌های زیستی
نسبت به سایر غازها بیشتر کفه‌های گلی وسیع و کم عمق دریاها، خليج‌ها و مناطق بين جزرومدی را ترجیح می‌دهد.
در زمان مهاجرت و در سرزمین‌های زمستان گذرانی در دسته‌های بزرگ دیده می‌شود و در سطح آب‌های نزدیک به ساحل استراحت می‌کند و می‌خوابد.
پروازی سریع و پرصدا دارد و در دسته‌های بزرگ در زمان مهاجرت به صورت نامنظم (نه «۷» شکل) پرواز می‌کنند.
در آب‌های کم عمق از علف‌های آبی تغذیه می‌کند.
پراکنش و فراوانی: فقط یک گزارش از مشاهده یک فرد از این پرنده در ساحل بابلسر در پاییز سال ۱۳۳۹ به ثبت رسیده است.
از آن زمان تا کنون گزارش دیگری از حضور این پرنده در کشور در دست نیست.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده جهانی و ملی قرار ندارد.
پایان پیام