آنتوان چخوف یک نویسنده جهانی و تاثیرگذار است

آنتوان چخوف یک نویسنده جهانی و تاثیرگذار است

به گزارش گلونی مسیر نوشتن همواره از خواندن گذشته و می‌گذرد به همین خاطر در کلاس‌های داستان تاکید موکد بر خواندن و درست خواندن است.

اتفاق دیگر در این کلاس‌ها نام بردن از بزرگان داستان کوتاه و آثار آنان در همان جلسه اول است؛ ادگار آلن پو، گی دو مو پاسان و آنتوان چخوف.

در این بین چخوف و آثارش بیشتر مورد اقبال خوانندگان ایرانی قرار گرفته و طنز و نگاه چخوفی در بین نویسندگان ما رایج است تا جایی که نویسنده بودن و نویسنده شدن خصوصا در حوزه داستان کوتاه را در گرو خواندن و دانستن چخوف می‌دانند.

چرا که با مطالعه (به معنای خوانش) داستان‌های او چگونه به پایان رساندن داستان، شاعرانگی، تصویرپردازی و نگاه رئالیستی را هرچه بیشتر و بهتر می‌آموزیم.

در بین روس‌ها هم ولادیمیر ناباکوف نویسنده روسی می‌گوید: «بین روس‌ها رسم بود که آشنایان‌شان را به دو دسته تقسیم می‌کردند؛ یک دسته آنان که چخوف را دوست داشتند و دسته دیگر، آن‌ها که نداشتند. آن‌هایی که دوستش نداشتند آدم‌های درست و حسابی نبودند».

آنتوان پاولویچ چخوف از معمولی‌ترین و رئالیستیک‌ترین اتفاقات روزمره، معنا و مفهوم استخراج می‌کند و در داستان می‌ریزد. داستانی که در کوتاه‌ترین حالت ممکن آغاز شده به گره و کشمکش و در نهایت به حل مسئله و پایان می‌رسد.

گورکی هم در این باره می‌گوید: «من گمان می‌کنم در حضور «آنتون پاولوویچ» همه در خود میلی ناخودآگاه به ساده‌تر بودن، صادق‌تر بودن و در یک کلام خود بودن احساس می‌کردند.»

از فرانسوی‌ها هم به ندرت می‌توان رمان‌نویسی را پیدا کرد که به طور مستقیم یا غیر مستقیم از چخوف تاثیر نگرفته باشد.

در واقع بسیاری از نویسندگان فرانسه به زعم خودشان از لحاظ شیوه نوشتن یا بیان هنری خود را مدیون نویسندگان روس می‌دانند. تاثیرات به سزای این پزشک نویسنده به ایران و فرانسه محدود نمی‌شود و کاملا جهانی است.

به عنوان مثال کاترین مانسفیلد نویسنده‌ای نیوزلندی نیز آثار خود را مدیون چخوف می‌داند و ورکو در این‌باره معتقد است در شرایین خونی همه رمان‌نویسان امروز چند قطره از خون طنز و ظرافت طبع چخوف جریان دارد و منتقد ادبی می‌تواند آنچه از چخوف درآثار او وجود دارد را کشف کند.

از این رو چخوف برای تمامی نویسندگان داستان و رمان جدا از مسئله کشور و زبان، پدری است که فرزندانش کمابیش از او ارث برده‌اند.

پایان پیام

نویسنده: کیمیا قنبری