اگرت بزرگ با بدن یکدست سفید

اگرت بزرگ با بدن یکدست سفید

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره اگرت بزرگ آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۸۵ الی ۱۰۰ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۴۰ تا ۱۷۰ سانتی‌متر است.

حواصیلی بزرگ با بدن یکدست سفید، گردن باریک، بلند و زاویه‌دار و پاهای بلند است.

نرو ماده همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.

پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری، پرهای زینتی بلند و آویخته‌ای در ناحیه سینه، قاعدۂ گردن و کتف‌ها دارد.

در این زمان، منقار به رنگ سیاه است و لکه‌ای سبز رنگ در فاصله چشم‌ها تا منقار دارد.

پاها و انگشتانی سیاه دارد که بخش بالایی آنها نارنجی رنگ است.

در خارج از این دوره، منقار به رنگ زرد دیده می‌شود و فاقد پرهای زینتی و لکه سبز بین چشم‌ها و منقار است.

پرنده نابالغ مشابه پرنده بالغ در خارج از دوره جوجه‌آوری است.

ویژگی‌های زیستی

در چمنزارها، تالاب‌ها، دشت‌های سیلابی، استخرها و آب بندان‌ها، حاشیه رودخانه‌ها، کانال‌ها، دریاچه‌ها، خلیج‌های کم عمق، آب‌های ساحلی و گاهی در مزارع آبیاری شده و شالیزارها دیده می‌شود.

در خارج از دوره جوجه‌آوری، به تنهایی یا در دسته‌های کوچک و پراکنده دیده می‌شود.

پروازی آرام و باوقار دارد و در این هنگام سر و گردن را روی بدن جمع می‌کند و پاهای درازش به خوبی از انتهای بدن نمایان می‌شود.

گاهی اوقات روزانه در حدود ۱۰ تا ۱۵ کیلومتر بین مکان‌های تغذیه و جوجه‌آوری جابه‌جا می‌شود.

به طور عمده از ماهی‌ها و حشرات کوچک و در مناطق خشک‌تر از پستانداران و حشرات خشکی‌زی تغذیه می‌کند. همچنین از مارمولک‌ها، نرم تنان و جوجه پرندگان استفاده می‌کند.

جوجه‌آوری از اواسط فروردین و با تشکیل کلنی و اغلب به طور مخلوط با سایر حواصیل‌ها در دریاچه‌های آب شیرین با پوشش گیاهی متراکم حاشیه‌ای، رودخانه‌ها و تالاب‌هایی با نی‌زارهای بزرگ و متراکم آغاز می‌شود.

تک همسر است و آشیانه‌اش کپه‌ای انبوه از ساقه‌های خشک نی و یا سایر گیاهان اطراف است که آن را روی زمین و در تماس با آب و یا روی درختان حاشیه و یا درون آب بنا می‌کند.

معمولا سه تا چهار و به ندرت دو تا شش تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، آبی کمرنگ و به ابعاد ۴۲٫۴ × ۶۱٫۵ میلی‌متر می‌گذارد.

تفریخ تخم‌ها ۲۵ تا ۲۶ روز به طول می‌انجامد.

جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.

در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند و در حدود ۵۰ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا مدتی پس از آن توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.

پراکنش و فراوانی: زیرگونه C.a.modestus به طور محلی مقیم جنگل‌های مانگرو در امتداد سواحل استان‌های هرمزگان و سیستان و بلوچستان است و احتمالا در مناطق مشابه در تنگه هرمز نیز جوجه‌آوری می‌کند.

زیرگونه C.a.albus مهاجر عبوری و زمستان گذران معمول و در اغلب زیستگاه‌های تالابی کشور است.

تعدادی از افراد غیر جوجه‌آور نیز هر ساله در طول تابستان در تالاب‌های نواحی شمالی کشور باقی مانده و از ایران خارج نمی‌شوند.

وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.

پایان پیام