حواصیل خاکستری یک پرنده بزرگ با گردن و پاهای بلند
حواصیل خاکستری یک پرنده بزرگ با گردن و پاهای بلند
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره حواصیل خاکستری آمده است:
ویژگیهای ظاهری: طول بدن ۹۰ تا ۹۸ سانتیمتر و گستردگی بالها ۱۷۵ تا ۱۹۵ سانتیمتر است.
حواصیلی بزرگ و پرجثه با گردن و پاهای بلند و منقار دراز و ضخیم است.
نر و ماده همشکل و دارای تغییرات فصلی اندکی هستند.
در پرنده بالغ تارک سر، صورت و گردن سفید است که در تمایز با رنگ خاکستری بدن و بالها به خوبی دیده میشود.
نوار چشمی پهن و سیاه رنگی دارد که تا انتهای کاکل بلندش امتداد یافته است.
دو ردیف لکههای سیاه در جلوی گردن، یک لکه سیاه مشخص روی کتفها و لکهای به همین رنگ در اطراف شکم دیده میشود.
در دوره جوجهآوری، پرهای شانهای بلند با رنگ خاکستری مایل به سفید دارد که در خارج از این دوره دیده نمیشود.
پرنده نابالغ تا حد زیادی شبیه به بالغها است ولی تارک سر، رنگ خاکستری تیره دارد.
ویژگیهای زیستی
دریاچههای آب شیرین، رودخانهها، باتلاقها، شالیزارها، مصبها، جنگلهای مانگرو و سواحل دریاها را به عنوان زیستگاه برمیگزیند.
به تنهایی یا در دستههای پراکنده دیده میشود ولی اغلب افراد در خارج از دوره جوجهآوری قلمروی تغذیهای مشخصی را حفظ میکنند.
بر روی زمین در کنار آب و یا روی درخت با حالتی قوز کرده میایستد.
پروازی سنگین، آرام و باوقار دارد و در این هنگام سر و گردن را روی بدن جمع میکند و پاهای درازش به خوبی از انتهای بدن نمایان میشود.
به آرامی در آبهای کم عمق و گل و لای نواحی جزر و مدی حرکت میکند و در فرصت مناسب و با یک حرکت سریع گردن، طعمه را درون آب صید میکند.
بیشتر از ماهیها، دوزیستان، پستانداران کوچک، حشرات، خزندگان و گاهی نیز از سخت پوستان، نرم تنان، کرمها، پرندگان و مواد گیاهی تغذیه میکند.
جوجهآوری از اواسط اسفند و با تشکیل کلنی، گاهی به تنهایی، در نیزارها، درختزارها و یا صخرههای حاشیه پیکرههای آبی آغاز میشود.
تک همسر است و آشیانهاش کپهای بزرگ و مسطح با یک فرورفتگی کوچک در مرکز آن از سرشاخهها و نیها است که آن را اغلب روی درختان مرتفع و به مقدار کمتر روی بوتهها یا لبه صخرهها بنا میکند و درونش را با الیاف نرم گیاهی میپوشاند.
معمولا سه تا پنج، گاهی شش و به ندرت دو تا هفت تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، آبی مایل به سبز کمرنگ و به ابعاد ۵۹,۹×۴۳,۲ میلیمتر میگذارد.
تفریخ تخمها ۲۳ تا ۲۸ روز به طول میانجامد.
جوجهها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در حدود ۴۲ تا ۵۵ روزگی آشیانه را ترک میکنند ولی همچنان تا حدود ۲۱ روز بعد توسط والدین تغذیه میشوند.
پراکنش و فراوانی: در تالابهای آذربایجان و نواحی جنوبی دریای کاسپین همچنین در سالهای پر باران در استان سیستان و بلوچستان جوجهآوری میکند و به صورت مهاجر عبوری و زمستان گذران در اغلب تالابهای کشور دیده میشود.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
کد خبر : 226817 ساعت خبر : 11:58 ب.ظ