حواصیل زرد یک پرنده منزوی است
حواصیل زرد یک پرنده منزوی است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره حواصیل زرد آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۴۴ تا ۴۷ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۸۰ تا ۹۲ سانتی‌متر است.
حواصیلی به نسبت کوچک جثه با بدنی به رنگ قهوه‌ای مایل به نخودی است.
نر و ماده همشکل و دارای اندک تغییرات فصلی هستند.
پرنده بالغ در دوره جوجه‌آوری کاکل بلندی متشکل از پرهای سیاه و سفید آویخته بر پشت دارد.
تارک سر و گردن زرد نخودی، روتنه قهوه‌ای مایل به نخودی و بال‌ها و دم سفید است.
منقار آبی با توک سیاه دارد که پوست بین منقار تا چشم‌ها، عریان و به رنگ سبز مایل به زرد دیده می‌شود.
چانه سفید و جلوی گردن و سینه نخودی طلایی دارد و مابقی زیرتنه سفید و پاها به رنگ صورتی است.
در خارج از این دوره، رنگ کلی بدن مات‌تر، کاکل کوتاه‌تر، منقار زرد با توک تیره و پاها زرد مایل به سبز هستند.
پرنده نابالغ فاقد کاکل است، پروبال تیره‌تر و رگه رگه سیاه متراکم‌تری در گردن و سینه دارد.
ویژگی‌های زیستی
در تالاب‌ها، دریاچه‌هایی با پوشش گیاهی متراکم، رودخانه‌ها، شالیزارهای همچنین دریاچه‌های باز به سر می‌برد.
پرنده‌ای منزوی است و به استثنای دوره جوجه‌آوری و در زمان استراحت شبانه، به تنهایی دیده می‌شود.
پروازی کوتاه و در ارتفاع پایین بر فراز پوشش گیاهی متراکم دارد و اغلب به سرعت به درون پوشش گیاهی فرود می‌آید.
به خوبی از درختان بالا می‌رود، به آرامی در آب‌های کم عمق قدم می‌زند و در فرصت مناسب و با حرکت سریع گردن، حشرات، دوزیستان و ماهی‌های کوچک را شکار می‌کند.
جوجه‌آوری از اواخر اردیبهشت تا اواسط خرداد و با تشکیل کلنی و به طور مخلوط با سایر حواصیل‌های کوچک جثه در پوشش گیاهی حاشیه تالاب‌های آب شیرین آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش کپه‌ای از ساقه‌های نی و شاخه‌های درختان است که آن را در نیزارها روی زمین و در سایر مناطق روی درختان و بوته‌های حاشیه آب بنا می‌کند.
معمولا چهار تا شش و به ندرت هفت تخم بیضی تا نیمه بیضی، صاف، آبی مایل به سبز کمرنگ و به ابعاد ۲۸,۶×۳۸,۴ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۲۲ تا ۲۴ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند، در حدود ۳۲ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی تا چند روز پس از آن او همچنان توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: مهاجر تابستانه و عبوری نیمه غربی کشور است و در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین همچنین برخی تالاب‌های استان‌های آذربایجان، خوزستان و فارس جوجه‌آوری می‌کند.
تعداد کمی نیز زمستان را در تالاب‌های استان‌های خوزستان، فارس و بوشهر سپری می‌کنند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
کد خبر : 227379 ساعت خبر : 9:00 ق.ظ