عروس غاز در خطر انقراض نسل قرار دارد

عروس غاز در خطر انقراض نسل قرار دارد

به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره عروس غاز آمده است:

ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۵۳ تا ۵۶ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۱۶ تا ۱۳۵ سانتی‌متر است.

غازی کوچک جثه و زیبا با ترکیبی از رنگ‌های سیاه، سفید و بلوطی قرمز است.

نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.

پرنده بالغ گونه، جلوی گردن و سینه بلوطی با نوارهای سفید در حاشیه دارد.

منقار خیلی کوتاه و به رنگ سیاه و لکه سفید مشخصی در فاصله بین چشم‌ها تا منقار دیده می‌شود.

بخش انتهایی شکم و پوشپرهای رو و زیر دم سفید است.

مابقی بدن، همچنین پاها، بال‌ها و دم – به جز خط سفید و پهن ناحیه پهلوها – سیاه هستند.

در پرنده نابالغ بدن کمرنگ‌تر و قهوه‌ای‌تر از بالغ‌ها است و لکه بلوطی اطراف سر نیز کوچک‌تر و کمرنگ‌تر به نظر می‌رسد.

ویژگی‌های زیستی

در زیستگاه‌های استپی، مراتع، چراگاه‌های نیمه خشک و اراضی پست زمستان گذرانی می‌کند.

بسیار اجتماعی است و هنگام مهاجرت، اغلب همراه با سایر غازها دیده می‌شود.

پروازی سریع با حرکاتی چابک دارد.

در گروه‌های نامنظم، گاهی در یک خط اریب و یا «۷» شکل پرواز می‌کند.

از بذر گندمیان، گیاهان کنار آبزی و جلبک‌ها تغذیه می‌کند.

پراکنش و فراوانی: در گذشته به طور معمول در اراضی پست سواحل جنوبی دریای کاسپین زمستان گذرانی می‌کرد.

از دهه ۱۳۴۰ تقریبا تمام جمعیت‌های این پرنده، زیستگاه‌های حاشیه دریای سیاه را برای زمستان گذرانی برگزیده‌اند.

از آن زمان تاکنون به صورت زمستان گذران نادر و منفرد یا در دسته‌های بسیار کوچک همراه سایر غازها در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین و برخی تالاب‌های آذربایجان و استان خوزستان دیده می‌شود.

وضعیت حفاظت: جزء پرندگان در معرض خطر انقراض (EN) است، همچنین در ضمیمه II کنوانسیون منع تجارت بین‌المللی گونه‌های در معرض انقراض (CITES) قرار دارد.

در ایران نیز جزء پرندگان در معرض خطر انقراض معرفی شده و دارای ارزش حفاظتی است.

از مهم‌ترین عوامل تهدید کننده این گونه در مقیاس بین‌المللی می‌توان به کاهش کیفیت نواحی استراحت شبانه و تغذیه در سرزمین‌های زمستان گذرانی، به علت خصوصی سازی اراضی و توسعه نواحی مسکونی و صنعت گردشگری، کاهش دسترسی پذیری به غذا در سرزمین‌های زمستان گذرانی به دلیل تبدیل اراضی کشت گندم به نواحی مسکونی و یا تغییر نوع کشت به سایر محصولات نظیر بقولات، افزایش شکار غیر قانونی، بروز اختلال در رفتار تغذیه‌ای و در نتیجه اختلال در ذخیره چربی برای جوجه‌آوری و مهاجرت به دلیل ناامنی به واسطه حضور شکارچیان و صیادان در زیستگاه‌های تغذیه‌ای، کاهش کیفیت زیستگاه‌های جوجه‌آوری در پی تغییرات اقلیمی و آلودگی به سموم دفع جوندگان در سرزمین‌های زمستان گذرانی اشاره کرد.

پایان پیام