غول حواصیل یا حواصیل بزرگ با قدی به بلندی انسان
غول حواصیل یا حواصیل بزرگ با قدی به بلندی انسان
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره غول حواصیل(حواصیل بزرگ) آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۱۳۵ تا ۱۵۰ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۲۱۰ تا ۲۳۰ سانتی‌متر است.
بزرگترین حواصیل با گردن و پاهای بلند و کشیده است که در حالت ایستاده قدش به بلندی انسان می‌رسد. نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ تارک سر، صورت، پشت گردن و دو طرف آن قرمز بلوطی دیده می‌شود.
روتنه، بال‌ها و دم خاکستری تیره است.
چانه و گلو سفید است و جلوی گردن و بالای سینه به همین رنگ همراه با رگه رگه سیاه طولی دیده می‌شود.
بخش پایینی سینه، شکم و پوشپرهای زیر بال‌ها ارغوانی بلوطی است.
پرنده نابالغ شباهت زیادی به پرنده بالغ دارد ولی سر و گردن کمرنگ‌تر، پرهای روتنه خاکستری تیره با حاشیه زرد نخودی و پایین سینه و شکم زرد مایل به سفید همراه با نوارهای قهوه‌ای تیره است.
ویژگی‌های زیستی
دریاچه‌ها، رودخانه‌های بزرگ، مرداب‌ها، نواحی جزرومدی، کفه‌های گلی، صخره‌های مرجانی و جنگل‌های حرا را به عنوان زیستگاه برمی‌گزیند.
پرنده‌ای خجالتی و منزوی است و اغلب به تنهایی و یا جفت در آب‌هایی که تا سطح شکمش عمق دارد، دیده می‌شود.
تمایل زیادی به پرواز ندارد ولی قادر است با قدرت و در ارتفاعات مختلف به آرامی و با وقار پرواز کند.
از انسان و سازه‌های انسانی دوری می‌کند.
از ماهی‌ها و به مقدار کمتر از قورباغه‌ها و سایر جانوران آبزی تغذیه می‌کند، به صورت منزوی یا همراه با سایر گونه‌های حواصیل و باکلان در حاشیه رودخانه‌های بزرگ – جایی که پوشش مناسبی از نی داشته باشد – خلیج‌های بزرگ و کوچک و در حاشیه مانگروها جوجه‌آوری می‌کند.
تک همسر است و آشیانه‌اش کپه‌ای بزرگ و حجیم از شاخه‌های درختان و نی‌ها است که آن را روی نی‌ها و جگن‌های خشک، در بین بوته‌های کوتاه، روی درختان موجود درون آب و گاهی بین و تخته سنگ‌ها در جزایر بنا می‌کند.
معمولا دو تا سه و به ندرت چهار تخم بیضی کشیده، آبی کمرنگ و به ابعاد ۵۲ × ۷۵ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها حدود ۲۸ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در ابتدا توسط غذای نیمه هضم شده و برگردانده شده در کف آشیانه تغذیه می‌شوند، در حدود ۴۰ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی همچنان تا مدتی پس از آن توسط والدین مراقبت و تغذیه می‌شوند.
پراکنش و فراوانی: به تعداد اندک مقیم برخی تالاب‌ها و جنگل‌های مانگرو استان هرمزگان است. در دهه ۵۰ شمسی در منطقه حفاظت شده حرا جوجه‌آوری داشته است. تعداد کمی نیز زمستان‌ها در تالاب هورالعظیم دیده می‌شوند.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام
کد خبر : 227068 ساعت خبر : 10:50 ب.ظ