قوی کوچک شبیه و کوچکتر از قوی فریادکش است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره قوی کوچک آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۱۱۵ تا ۱۲۷ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۸۰ تا ۲۱۱ سانتی‌متر است.
قویی متوسط جثه با بدن یکدست سفید است و شباهت زیادی به «قوی فریاد کش» دارد ولی به واسطه جثه کوچکتر، گردن کوتاه‌تر و منقار سیاه‌تر از آن متمایز می‌شود.
نر و ماده همشکل و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ دو ثلث جلویی منقار سیاه و قاعده آن زرد است (اندازه لکه زرد در افراد مختلف تغییرات زیادی دارد).
پرنده نابالغ نسبت به نابالغ «قوی فریاد کش» روتنه خاکستری‌تر و رنگ پریده‌تری دارد.
همچنین قاعده منقارش زرد و مابقی صورتی چرک تا قرمز مایل به صورتی دیده می‌شود.
ویژگی‌های زیستی
در زمستان دریاچه‌ها، تالاب‌ها، آب‌بندان‌ها، رودخانه‌ها و علفزارهای سیلابی مجاور مزارع غلات را ترجیح می‌دهد.
در خارج از دوره جوجه‌آوری پرنده‌ای اجتماعی است و اغلب در گروه‌های خانوادگی به سرزمین‌های زمستان گذرانی مهاجرت می‌کند و در آنجا با سایرین مخلوط می‌شود.
پروازی قوی دارد و نسبت به دیگر قوها سریع‌تر بال می‌زند.
هنگامی که روی زمین یا سطح آب نشسته است، پر سروصداتر از «قوی فریاد کش» است و نسبت به آن از انسان کمتر فاصله می‌گیرد.
زمان زیادی از روز را به تغذیه می‌پردازد و در آب‌های با عمق کمتر از یک متر، سر و گردن را در آب فرو برده و یا با معلق‌زدن و فرو بردن نیمه جلویی بدن درون آب از برگ‌ها، جوانه‌ها، ریشه‌ها، ریزوم‌ها و دانه‌های گیاهان آبزی تغذیه می‌کند.
همچنین در اراضی سیلابی به کمک پاها زمین را برای یافتن ریشه و پاجوش گیاهان حفر می‌کند.
پراکنش و فراوانی: به طور منظم و به تعداد کم در تالاب‌های حوضه دریاچه ارومیه و به صورت نامنظم در نواحی جنوبی دریای کاسپین زمستان گذرانی می‌کند.
تعداد زمستان گذران‌های مهاجر به این نواحی بسته به سختی شرایط آب و هوایی در زمستان‌ها از سالی به سال دیگر بسیار متغیر است.
وضعیت حفاظت: در فهرست پرندگان حمایت شده ایران قرار دارد و دارای ارزش حفاظتی است.
پایان پیام