یافته های باستان شناسی سبزه میدان قزوین متعلق به مکان دیگری‌اند
لایه‌های کاوش شده در محدوده سبزه میدان قزوین که در آنها مواد فرهنگی از قبیل سفال، استخوان و دیگر یافته‌های باستان‌شناسی به دست آمد هیچ‌کدام از نوع نهشته فرهنگی برجا نیستند و در نتیجه جابه‌جایی از مکانی به مکان دیگر حمل شده‌اند.
به گزارش گلونی به نقل از میراث‌آریا به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، حمزه کریمی سرپرست هیئت باستان‌شناسی ۲۷ تیر ۱۴۰۰ با اعلام این خبر گفت: «سبزهمیدان (میدان آزادی)، بزرگ‌‌ترین و مهم‌‌ترین فضای شهری قزوین محسوب می‌شود که در گذشته بخشی از محدوده دولت‌خانه صفویه، در زمان پایتختی این شهر بوده و در حال حاضر نقش مهمی از نظر هویتی و عملکردی در شهر ایفا می‌کند.»
او افزود: «پیرو نامه شهرداری قزوین، برای صدور مجوز به منظور ایجاد تاسیسات آب‌رسانی به منظور آبیاری درختان و فضای سبز در محدوده ضلع شمال غربی سبزهمیدان، اقدامات اولیه توسط میراث فرهنگی با بازدید از محل انجام شد.»
این باستان‌شناس خاطرنشان کرد: «لذا با بررسی این طرح در کمیته فنی اداره کل میراث فرهنگی استان قزوین با توجه به ایجاد دخل‌و‌تصرف در صورت ایجاد تأسیسات آبی، پیش‌زمینه اجرایی شدن یا نشدن این طرح منوط به انجام مطالعات باستان‌شناختی شد.»
کریمی اظهار کرد: «به همین منظور با درخواست اداره کل استان و صدور مجوز از طرف ریاست پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، برنامه گمانه‌زنی به منظور پاسخ‌گویی به استعلام بافت تاریخی، سبزهمیدان آغاز شد.»
سرپرست هیئت باستان‌شناسی گفت: «در این راستا در بخش شمال غربی محوطه و در قسمتی که به منظور ساخت تاسیسات آبی خاکبرداری شده یک گمانه دو در دو متر و یک ترانشه چهار در چهار متر برای شناسایی وضعیت لایه‌ها و آثار معماری تا سطح خاک بکر مورد کاوش قرار گرفت.»
او افزود: «با توجه به اینکه بخش مورد نظر در جهت شرقی غربی ۱۷ متر طول و در جهت شمالی جنوبی ۱۳ متر عرض دارد، تصمیم بر آن شد به منظور پوشش کامل محدوده یک گمانه آزمایشی در شرق و یک ترانشه در بخش غربی محدوده که بتواند درصد برخورد احتمالی با آثار معماری و یافته‌های فرهنگی را افزایش دهد، ایجاد شود.»
کریمی با اشاره به اینکه پیش از شروع کاوش حدود یک متر از لایه‌های این بخش توسط بولدوزر خاکبرداری و گود‌برداری شده بود تصریح کرد: «به همین منظور کاوش در سطح گمانه آزمایشی در بخش شرقی با ثبت جمعا شش کانتکست ادامه یافت و در عمق ۲۳۰- سانتیمتر از سطح گمانه با نمایان شدن یک مسیر انتقال آب ساخته شده از تنبوشه‌های سفالی که تنها کانتکست بر جای این کاوش بود، کاوش در گمانه آزمایشی متوقف شد.»
به گفته این باستان‌شناس، کاوش در بخش غربی نیز در عمق ۴۵۰- سانتیمتر از سطح ترانشه و با حصول اطمینان از بکر بودن بافت خاک کاوش در این ترانشه متوقف شد.
سرپرست هیأت کاوش تصریح کرد: «در نهایت و بر اساس تمام اطلاعات موجود می‌توان نتیجه گرفت لایه‌های کاوش شده در محدوده مورد نظر سبزهمیدان که در آنها مواد فرهنگی از قبیل سفال، استخوان و دیگر یافته‌ها به دست آمد هیچ کدام از نوع نهشته فرهنگی برجا (in situ) نیستند و ماهیت آنها به شکل کانتکست نوع سوم (بافتی که در نتیجه جابه‌جایی از مکانی به مکان دیگر حمل شده) است.»
او در پایان تصریح کرد: «فقط کانتکست بر جای به دست آمده از کاوش در محدوده سبزهمیدان یک مسیر انتقال آب است که با استفاده از تنبوشه‌های سفالی و آجر ساخته شده که با توجه به همسانی توالی لایه‌ها در هر دو ترانشه می‌توان گفت این تنبوشه‌های سفالی نیز در داخل بافت خاک بکر کار گذاشته شده‌اند.»
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید