سفال دوره صفوی و رشد صنعت آن در دوران شاه عباس اول

در ۲۷ تیر ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی در بررسی‌های تاریخی و باستان‌شناسی همواره بررسی کوزه‌ها و سفال‌ها از اهمیت زیادی برخوردار بودند و هستند.

در بین سفال‌های سرتاسر جهان سفال ایرانی بعد از سفال چینی جایگاه دوم را دارد و این سفال در دوره سلاجقه، مغول و صفوی اعتبار زیادی کسب کرده است.

در دوره صفویان این صنعت در اصفهان و مشهد رونق زیادی گرفت و این دو مرکز ارزشمند سفال‌سازی توانستند روح تازه‌ای در این صنعت بدمند و انواع جدیدی از محصولات سفالی را تکامل ببخشند و به بازار عرضه کنند.

شاه عباس اول معتقد بود اگر اروپاییان ظروف خود را به جای چین از ایران تهیه کنند، ایران از نظر اقتصادی سود خواهد برد و برای آنها هم صرفه خواهد داشت؛ بنابراین سفال‌های عهد او توانستند با سفال‌های چینی در بازارهای اروپایی به رقابت بپردازند.

او همچنین تعدادی از سفال‌گران چینی را به ایران آورد و این چینی‌ها تحت تاثیر هنر ایرانی محصولات خود را تولید کردند.

اصولا شاه عباس اول بر هر هنری که دست می‌گذاشت، به پرورش آن کمک می‌کرد و عرصه سیاست و نظام تنها وجهی نبود که او درش مهارت داشت.

با این که پدرانش نیز شاهان هنردوست و هنرپروری بودند، در دوران سلطنت باشکوه او بود که هنر به اوج شکوفایی رسید. یکی از زیباترین مجموعه‌ها مجموعه‌ای است که او به مقبره شیخ صفی در اردیبل اهدا کرده است.

ظروف آبی و سفید دوره صفویه از مشهورترین نوع سفال‌های ایرانی است اما تنها نمونه آن هم نیست و نمونه‌های اعلی دیگری نیز وجود دارد.

البته باید بدانیم ظروف سفالی این دوره یعنی دوره صفوی از حیث زیبایی و تنوع به پای سفال‌های بی‌نظیر دوره سلجوقی و مغول نمی‌رسد اما در عرصه هنر کاشی‌کاری صفویان یکه تازتر از سایرین هستند و ما این یکه‌تازی را در مدارس دینی، مساجد، مقابر و عمارت‌های پوشیده شده در بی‌نظیرترین و زیباترین نوع کاشی و موزائیک می‌بینیم.