تیراندازی بدون تیر و ماجرای ورزشکاران ما در المپیک
به گزارش گلونی آوردگاه جهانی المپیک همچنان ادامه دارد و ما هم با قدرت آوردههایمان را که به صورت خیلی خوشتیپ و خوشپوش آوردهایم یکی پس از دیگری وارد میادین میکنیم.
در هفتهای که گذشت تیم والیبال ایران، لهستان را در هم کوبید و ونزولا را هم ایضا، اما کانادا در هم تنیدهمان و بعد از آن هم توسط ایتالیا بافته شدیم و با تمام ارزشهایمان که چیزی از آن کم نشده بود به استقبال ژاپن که روزگاری آرزویمان گرفتن یک ست از آنها بود میرویم.
در بسکتبال هم در دیدار اول مقابل چک نیمی از بازی خیلی سرد بودیم و نیم دیگر هم خیلی گرم که در نهایت این سرد و گرمی به قول اراکیها چقیدیم و شکست خوردیم.
تیراندازی بدون تیر
در بازی دوم آسمانخراشهای ایران به مصاف آمریکا رفتند و آنجا تازه معنی آسمانخراش را فهمیدیم و دیدیم که نهایتا ما یک کلنگی دو طبقه بدون بر حوالی دولابیم.
اما خب هر دوتایی که زدند یکی هم ما زدیم پس خدایی خوب زدیم.
نجمه خدمتی و فاطمه کرمزاده هم در تیراندازی پنجاه متر به ترتیب در ردههای هجدهم و بیست و دوم قرار گرفتند و از دور رقابتها حذف شدند.
البته انتظارات از این دو ورزشکار بیشتر بود، چون برایشان تیر تهیه نکرده بودند تا تمرین تیراندازی کنند.
کسی که تیراندازی را بدون تیر تمرین کند صدرصد باید با تیر مدالها را درو کند.
به نظر اینجانب زمان میبرد تا ورزشکارانمان به متدهای مدرن مدیریتی مسئولان عادت کنند.
در رشته پرتاب دیسک لاکچریترین ورزشکار ایران در تمام دورانها را داشتیم.
احسان حدادی که دیگر میتوان به اون عنوان کاپیتان تیم سلاطین اردوهای خارجی را داد، البته تیم پیشکسوتانش.
در نهایت این دیسکاندازمان توانست رکورد بیسابقه ۵۸ متر را ثبت کند یعنی هفت متر کمتر از ورودی المپیک و از شانزده نفر چهاردهم شد.
ناگفته نماند یکی دو ورزشکار تیم پناهندگان هم مدال آوردند که کلا مهم نیست.
پایان پیام
نویسنده: سیاوش رنجبر
خرید از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید