جنگل های زاگرسی؛ فرصت‌ها و تهدیدها
به گزارش گلونی هشتمین وبینار از مجموعه همایش‌های بخشی از راه حل، با موضوع «جنگل های زاگرس، فرصت‌ها، تهدیدها و رویکردها برگزار شد.»
این وبینار در هشتم مردادماه سال جاری، برگزار شد. در ابتدا دکتر صیاد شیخی، دبیر اجرایی این وبینار به تشریح اهداف برگزاری این وبینارها پرداخت و توضیحاتی را در خصوص وبینارهای روز جهانی جنگل ارائه داد.
دکتر حسین بدری‌پور کارشناس سازمان جنگل‌ها و مراتع آبخیزداری کشور و مدیر شبکه غیردولتی تاب‌آوری و مدیریت پایدار سرزمین، در سخنان خود معرفی کوتاهی از موقعیت جغرافیایی، ویژگی‌های اکولوژیک، تفاوت‌های زاگرس شمالی و جنوبی و سپس پیشینه اقدامات دولت در مدیریت جنگل‌های زاگرس با هدف افزایش راندمان تولید ذغال از سال ۱۳۴۱ تا اجرای طرح کنترل و مقابله با پدیده خشکسالی در سال ۱۳۹۲ و اقدامات شاخص در طی دو دهه گذشته پرداخت.
در ادامه ایشان ضمن اشاره به تهدیداتی که زاگرس را به خطر می‌اندازد از جمله، تخریب جنگل و مرتع، قطع درختان به منظور تولید ذغال، وجود دام در جنگل و سایر تهدیدات پرداختند و به سند جامع حفاظت و مدیریت پایدار بوم‌سازگان در زاگرس و راهبردهای آن اشاره کردند: از جمله دستیابی به انسجام سازمانی و مدیریت جامع در بوم‌سازگان زاگرس، سالم‌سازی و افزایش تاب‌آوری بوم‌سازگان زاگرس.
جنگل های زاگرسی؛ فرصت‌ها و تهدیدها
در بخش دوم این وبینار، دکتر احمد بیرانوند، دکتری سیاست جنگل دانشگاه تهران و عضو هیئت مدیره شمیم جنگل ایران بیان داشتند:
مرور سیاست‌های ملی حوزه جنگل نشان می‌دهد مشکلات اساسی در خصوص مدیریت جنگل‌های زاگرس، ضعف در فرایند و ساختار سیاست‌گذاری‌هاست و علت آن عدم توجه به ظرفیت‌ها و مشارکت همه گروه‌های ذینفع به ویژه جوامع محلی است.
ایشان گفتند: لازم است ذینفعان در همه فرآیندهای مدیریت جنگل شامل: سیاست‌گذاری‌ها، برنامه‌ریزی، اجرا و پایش مشارکت فعال داشته باشند. در چنین شرایطی می‌توان امیدوار بود هر یک از گروهای ذینفع، نقش و مسئولیت خود را بپذیرند.
تجربیات جوامع محلی
در بخش سوم این وبینار امید سجادیان، دبیر تشکل مردم‌نهاد نهضت سبز زاگرس ضمن بیان مسائل و مشکلات اساسی در زمینه عدم توجه دولت به مسائل و آسیب‌های حوزه جنگل بیان داشتند که مردم هم هیچ احساس مسئولیت و مالکیتی نسبت به جنگل‌ها ندارند و دلیل اصلی آن عدم برقراری ارتباط دولت با جوامع ذیربط است.
او ادامه داد: مردم جوامع محلی بدون دانش نیستند بلکه تجربیاتی که این جوامع دارند می‌تواند کمک شایانی به دستیابی به اهداف حفاظت از جنگل‌ها کند.
همچنین مشارکت مردم و تسهیل‌گران می‌تواند در راهبرد اهداف مدیریتی بسیار موثر واقع شود.
ایشان در آخر ضمن اشاره به آتش‌سوزی جنگل‌ها بیان داشتند: یک برنامه جامع اطفای حریق برای هر منطقه به صورت مجزا می‌تواند تا حد زیادی به کاهش آتش‌سوزی در جنگل‌ها کمک کند.
همچنین دسترسی به نقشه‌های آتش‌سوزی روز و داده‌های ماهواره‌ای از دیگر موضوعات بسیار مهم در زمینه کنترل آتش‌سوزی‌هاست که سازمان‌های دولتی می‌توانند امکان دسترسی به آن را تسهیل کنند.
مستندسازی اطفا حریق
در انتها نیز علی طهماسبی خبرنگار و عضو تیم اطفای حریق جنگل باشگاه کوهنوردی کیان؛ امر مستندسازی در خصوص هر گونه فعالیتی در این حوزه را مهم بیان داشت و گفت: رسانه بخش مهم هر فعالیتی است.
او همچنین ضمن اشاره در خصوص عدم وجود تجهیزات کافی برای اطفای حریق در آتش‌سوزی بیان داشت: جوامع محلی با حداقل امکانات با حریق مقابله می‌کنند و این عامل، سلامت‌شان را هر لحظه تهدید می‌کند. همچنین ایشان در پایان سخنان‌شان به نحوه خاموش کردن آتش با استفاده از وسایل ساده و اقدامات لازم پس از اطفای حریق اشاره کردند.
این همایش با همکاری گروه مردمی قرار سبز، اتحادیه انجمن‌های علمی دانشجویی محیط زیست، باشگاه دانشجویان حامی محیط زیست و منابع طبیعی، انجمن محیط زیست دانشگاه تهران و حمایت بیش از ۶۰ تشکل دانشجویی و مردم نهاد سراسر کشور در تاریخ ۸ مرداد ماه برگزار شد.
روش کاشت بلوط در زاگرس
پایان پیام
گزارشگر: نرگس سبحانی