یادداشتی بر قسمت یازدهم زخم کاری
به گزارش گلونی زخم کاری عنوان مجموعه نمایش خانگی به کارگردانی محمدحسین مهدویان و برداشتی از تراژدی مکبث ویلیام شکسپیر و رمان بیست زخم کاری نوشته محمود حسینی زاد است.
فیلمنامه و کارگردانی
نشان دادن گوشه‌ای دیگر از جدال دو قطب قدرتمند مالک و ناصر برای مخاطب جذاب بوده، کشش داشته و غیرمنتظره است.
ساختار کلام نیز در خدمت رویدادها و موثر عمل می‌کند.
اما تزلزل و یک‌دست نبودن شخصیت مالک همچنان به اثر آسیب و بیننده را پس می‌زند.
طراحی لباس و ذلت مالک نیز پس از دستگیری میثم و مکالمه‌اش در بالکن خانه، تناسبی با کلیت شخصیت‌اش ندارد.
از سویی سکانس ساحل یا چیزی مانند اسکله و آمدن میثم و عبارت سطحی و به دور از باورپذیری دوست مالک با هیچ‌یک از عناصر دیداری و شنیداری و جایگاه مجموعه هم‌خوانی نداشته و دم‌‌دستی است؛
«خب من دیگه برم!»
این جمله از دوست خارج نشین مالک به حدی دم دستی است که گویی دبی چند کوچه آن طرف‌تر است.
از سویی در کارگردانی و البته متن، روشن نمی‌شود که میثم چگونه به ساحل ایران رسیده است.
در کنار خوبی‌های قسمت یازدهم و شگفتی‌های به دور از انتظار رویدادها از جمله تقابل دو‌قطب و آغاز انتقام ناصر – هر چند از میانه راه لو می‌رود – وجود سکانس ساحل، سرسری و ناتوان و غیرقابل باور است.
قسمت یازدهم زخم کاری را از فیلیمو تماشا کنید
نقد سایر قسمت‌های سریال زخم کاری را در این لینک بخوانید
پایان پیام
نویسنده: نیما نعمتی زاده
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید