تاثیر تماشای کارتون با لهجه فارسی تهرانی بر کودکان هراتی

تاثیر تماشای کارتون با لهجه فارسی تهرانی بر کودکان هراتی

ارائه‌ دکتر نجیب‌الرحمن حدید در نشست «بازنمایی رسانه‌ای روابط دو همسایه»

به گزارش گلونی نخستین نشست همایش «پیوندهای ایران و افغانستان: نقش رسانه‌ها در پیوندهای اجتماعی» با محوریت «بازنمایی رسانه‌ای روابط دو همسایه» برگزار شد.

در این نشست دکتر نجیب‌الرحمن حدید رییس دانشکده ژورنالیسم دانشگاه هرات، پژوهش در حال انجام خود را با عنوان «تلویزیون و هم‌گرایی فرهنگی» ارائه دادند.

نجیب‌الرحمن حدید رییس دانشکده ژورنالیسم دانشگاه هرات صحبت‌های خود را با این پرسش آغاز کرد: «رسانه‌ها تا چه اندازه پیوندهای اجتماعی را گسترش می‌دهند؟ در افغانستان رسانه‌های ما به دلایلی ناگزیر از پخش محتوای ایرانی هستند. در افغانستان رسانه‌های ما متکی به پخش برنامه‌های ایرانی است. بحث من کارتون‌هایی است که یا ایرانی هستن یا با دوبله ایران.»

وی افزود: «مشخصا بحث ما در مورد تلویزیون است. تلویزیون علاوه بر نیازهای اولیه، نیازهای ثانویه را نیز دربرمی‌گیرد. کارتون نیز نیاز ثانویه کودکان است. مک‌کویل تماشای تلویزیون برای کودکان را نیاز اولیه می‌داند زیرا او عمیقا تلویزیون را نگاه کرده و تمام زمانش را صرف آن می‌کند، دقیقا برعکس بزرگسالان.»

وی ادامه داد: «تاثیرگذاری تلویزیون در کودکان بسیار بالاتر از بزرگسالان است. به تعبیر کاسلو، تلویزیون راه و روش زندگی را به کودکان را آموزش می‌دهد. او سه دسته از مخاطبان را نام می‌برد: منتقدان، معتدلان و موافقان که کودکان در دسته سوم قرار می‌گیرند. در تعریف این نقش می‌توان از نظریه کاشت و تزریقی استفاده کرد.»

حدید اضافه کرد: «متاسفانه در شرایط فعلی مادران برای این که کودکان مزاحم کارشان نشوند، آن‌ها را روبه‌روی تلویزیون قرار می‌دهند. در این حین، دیگر تماشای برنامه‌ها مدیریت شده نیست.»

تاثیر کارتون با لهجه فارسی تهرانی بر کودکان هراتی

این استاد دانشکده ژورنالیسم دانشگاه هرات افزود: «بحث بعدی، هم‌گرایی فرهنگی است. در این زمینه همچنان مرزهای فرهنگی‌ای وجود دارد که در این مورد، در حال از بین رفتن است. همگن‌سازی می‌تواند منجر به یکدست شدن جامعه که مورد نظر سازنده است، بشود. نکته اساسی پیوند دو ملت، زبان فارسی، تاریخ مشترک، دین مشترک و … است، اما در این میان، تفاوت‌ها در لهجه نیز مطرح است که البته تفاوت‌های لفظی کمرنگی وجود دارد. این تفاوت‌های واژگانی و آوایی، لهجه را به نوعی متفاوت می‌سازد.»

او بیان کرد: «در هرات حدود ۲۰ شبکه تلویزیون محلی وجود دارد. این شبکه‌ها علاوه بر پخش محتواهای افغانستانی، بسیاری از برنامه‌های ایران یا با دوبله‌های ایرانی به صورت هم‌زمان پخش می‌شوند.»

وی در انتها خبر داد: «در پژوهشی که در حال انجام است،کودکان تحت تاثیر تماشای کارتون‌ها با زبان ایرانی، بسیاری از صحبت‌هایشان با لهجه تهرانی انجام می‌شود.»

پایان پیام