عقاب خالدار بزرگ یا عقاب تالابی وابسته به زیستگاه های آبی است
به گزارش گلونی در کتاب اطلس پرندگان ایران که سازمان حفاظت از محیط زیست منتشر کرده است درباره عقاب خالدار بزرگ(عقاب تالابی) آمده است:
ویژگی‌های ظاهری: طول بدن ۶۵ تا ۷۲ سانتی‌متر و گستردگی بال‌ها ۱۵۵ تا ۱۸۲ سانتی‌متر است.
عقابی متوسط‌جثه که شباهت زیادی به «عقاب خالدار کوچک» دارد و شواهدی از آمیختگی دو گونه وجود دارد.
نر و ماده همشكل (ماده اندکی بزرگتر) و فاقد تغییرات فصلی هستند.
در پرنده بالغ، روتنه قهوه‌ای تیره است.
شاهپرهای اولیه و ثانویه تیره‌تر از پوشپرهای روی بال‌ها و در سطح شکمی روشن‌تر از پوشپرهای زیر بال‌ها دیده می‌شوند.
همچنین در پوشپرهای روی دم و در قاعده شاهپرهای اولیه در زیر بال‌ها لکه سفیدی وجود دارد.
هفت شاهپر اولیه در نوک بال، شبیه انگشتانی جدا از هم به نظر می‌آیند.
در پرنده نابالغ بدن قهوه‌ای تیره است و خال‌های سفید مشخصی در روتنه دارد که به شکل نوارهای سفیدی در روی بال‌ها گسترش یافته است.
ویژگی‌های زیستی
به زیستگاه‌های حاشیه پیکره‌های آبی وابستگی دارد و اغلب در درختزارهای اطراف تالاب‌ها، رودخانه‌های وسیع و دریاچه‌های آب شیرین بسر می‌برد.
پروازی قوی با بال زدن‌های به نسبت سنگین دارد.
در زمان پرواز یا از محل نشستن روی درخت طعمه خود را جستجو کرده و با یک شیرجه سریع به آن حمله ور می‌شود.
بیشتر از پستانداران کوچک، پرندگان، خزندگان، دوزیستان، ماهی‌ها و تا حدودی حشرات بزرگ تغذیه می‌کند.
جوجه‌آوری از اواسط فروردین تا اواسط اردیبهشت در دره‌های دارای درخت و یا درختزارهای اطراف پیکره‌های آبی آغاز می‌شود.
تک همسر است و آشیانه‌اش توده‌ای کوچک و کم عمق متشکل از شاخه‌ها و سرشاخه‌ها است که آن را روی درختان بنا می‌کند و درونش را با کمی علوفه و برگ می‌پوشاند.
عقاب خالدار بزرگ یا عقاب تالابی
اغلب آشیانه سال‌های قبل را بازسازی و ترمیم می‌کند و هر سال مواد جدیدی به آن می‌افزاید.
معمولا دو و گاهی یک تا سه تخم نیمه بیضی کوتاه، متمایل به خاکستری، گاهی پوشیده از خال‌های قهوه‌ای یا خاکستری و به ابعاد ۵۴ × ۶۷,۵ میلی‌متر می‌گذارد.
تفریخ تخم‌ها ۴۲ تا ۴۴ روز به طول می‌انجامد.
جوجه‌ها در بدو تولد پوشیده از کرک، تا حدی ناتوان و برای تغذیه وابسته به والدین هستند.
در حدود ۶۰ تا ۶۵ روزگی آشیانه را ترک می‌کنند ولی تا حدود ۲۰ روز پس از آن همچنان در نزدیکی آشیانه باقی می‌مانند.
پراکنش و فراوانی: به طور منظم در تالاب‌های نواحی جنوبی دریای کاسپین و استان‌های خوزستان، فارس و سیستان و بلوچستان زمستان گذرانی می‌کند.
گاهی به طور اتفاقی در دیگر تالاب‌های کشور تا نواحی جنوبی بلوچستان دیده می‌شود.
هر ساله تعداد اندکی از این پرنده در تابستان در نواحی جنوبی دریای کاسپین و آذربایجان باقی می‌مانند که بیشتر نابالغ‌ها هستند.
جوجه‌آوری این پرنده در ایران مشکوک است.
وضعیت حفاظت
جزء پرندگان آسیب‌پذیر (VU) فهرست شده است.
در ایران نیز جزء پرندگان حمایت شده محسوب می‌شود و دارای ارزش حفاظتی است.
تخریب زیستگاه، ناامنی در مناطق جوجه‌آوری به دلیل فعالیت‌های انسانی و شکار از عوامل تهدید کننده این پرنده محسوب می‌شود.
همچنین تخریب جنگل‌ها و خشکاندن تالاب‌ها سبب کاهش جمعیت این پرنده شده است.
زیستگاه‌های یکپارچه این پرنده به واسطه فعالیت‌های جنگلکاری و زهکشی تالاب‌ها به لکه‌هایی جدا افتاده و دور از هم تبدیل شده‌اند.
در شرق اروپا کشاورزی متمرکز و رهاسازی مدیریت سنتی دشت‌های سیلابی سبب کاهش کیفیت زیستگاه شده است.
این پرنده به حضور دایمی انسان در قلمروی خود حساس است.
مسمومیت ناشی از انواع آلاینده‌های ورودی به تالاب‌ها از دیگر دلایل مرگ و میر این پرنده معرفی شده است.
با سایر عقاب‌های ایران آشنا شوید
پرندگان حمایت شده ایران را بشناسید
پایان پیام
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید