عقابان دره پنجشیر بر چکاد تاریخ نشسته‌اند

عقابان دره پنجشیر بر چکاد تاریخ نشسته‌اند

به گزارش گلونی دکتر محمدجعفر یاحقی، استاد دانشگاه فردوسی، در کانال پامیرنیوز نوشت:

شیر هم شیر بوَد، گرچه به زنجیر بود، خاصه که شیر دره پنجشیر بود.

این روزها صدا صدای دره پنجشیر است. از همه جا بوی شیر می‌آید. شیربچگان شیرخوار پنجشیر هم می‌بالند و برای غریدن آماده می‌شوند. غریدن در بحبوحه غرش تانک‌ها معنای دیگری دارد دل شیر می خواهد که فریادرس شیران باشد.

آی کوه‌های سر بر آسمان! دره‌ها را از یاد نبرید پنجشیر و اندرآب سر بر پای شما نهاده و پشت به شما داده‌اند.

آی عقابان قله‌های قاف! عقابان کمین کرده در این دره‌ها خویشان شمایند! به لاشخورها بگویید آماده باشند اگر آنها صدای ما را نشنوند شما مهمان ما خواهید بود.

عقابان دره پنجشیر بر چکاد تاریخ نشسته‌اند و از زبان و آوازه فرهنگ آریائی پاسداری می‌کنند.

تکیه‌گاه هزاران سال مدنیت و فرهنگ از حمایت بیگانه استوارتر و جانگه‌دارتر است.

مغرور بیگانه نباشید که سلاح بیگانه در برابر صلاح خودی کُند و زنگارگرفته است.

اراده تاریخ و فرهنگ خودی به زبان نیرومند چند هزار ساله و برنده پارسی کار خود را می‌کند. مباد که پارسی بغرد!

دور باد که به خشم حماسه‌سازان سمنگان و زابلستان گرفتار آیید!

رستم دستان از چاه نابرادر فراز آمده است. آوای حماسه توفنده در گوش تاریخ پیچیده است که: «اگر جز به کام من آید جواب!…»

کوران و کوردلان در تک چاهند، میدان برای جست و خیز آنها باز نیست. از خشم شیران بهراسید از غرش هزبر و پلنگان به بیم باشید.

کنام پنجشیر هم اکنون چشم به راه پیوستن پلنگان و شیران است، پلنگان پراکنده و شیران غرنده.

بشتابید که چکاد فرهنگ و تاریخ آریایی کمینگاه شماست، راه به سوی تاریخ و آدمیت باز است.

پا به راه نهید: «خود راه بگویدت که چون باید رفت…»