انسان نخستین در ایران و قصاب های چند میلیون ساله
به گزارش گلونی، گذشته چراغ راه آینده است. تا زمانی که ملتی تاریخ خود را نشناسد، چه جای امید که برای آینده‌اش تدبیری بیندیشد؟
چراکه وضعیت حال یک سرزمین بسان حلقه‌های یک زنجیر طولانی به گذشته‌اش متصل است و بی‌شک از آینده نیز منفک نخواهد بود.
تاریخ خود مؤید این مطلب است که هرگاه انسان‌هایی نسبت به سرگذشت مملکت‌شان نامهربان و نامأنوس بوده‌‌اند، محکوم شده‌اند به از دست دادن عزت ملی و فرهنگی و بی‌هویتی!
از این جهت در این سلسله نوشتارها قصد داریم عزت و هویت ایرانی و ملی را در لابه‌لای صفحات خاک گرفته تاریخ جستجو کنیم.
قسمت دوم- قصاب‌های چند میلیون ساله
هر گاه سخن از انسان اولیه به میان بیاید، بی‌شک نام «ایران زمین» به عنوان یکی از نخستین سکونتگاه‌ها متجلی خواهد بود.
در واقع نه تنها ایران، مرکز اولین تمدن‌ها و فرهنگ‌های باستان بوده است بلکه بسیاری از انسان‌های راست قامت اولیه و یا «نئاندرتال‌‌ها» نیز در این سرزمین می‌زیسته‌اند.
انسان‌های راست قامت و هوشمندی که اغلب به صورت گروهی، زندگی‌شان را در کنار منابع آبی دائمی مستقر می‌کردند تا همواره به سایر منابع از جمله چوب و سنگ نیز دسترسی داشته باشند.
یکی از این منابع آبی، رودخانه «کشف رود» است در حوالی شهر مشهد امروزی.
قدمت آثار دست‌سازی که در این منطقه طی پژوهش‌های باستان‌شناسی به دست آمده است به یک میلیون سال قبل می‌رسد.
۸۰ نمونه دست‌سازه سنگی که از بشر آن روزگاران کشف گردیده است، همه حاکی از آن است که ردپای شکارچیانی زبردست را در این مناطق دنبال می‌کنیم.
انسان نخستین در ایران
محسن ظهوری از عصر ایران گزارش می‌دهد:
نماشای گلونی را دنبال کنید
شکارگران باستانی حرکت گله‌های شکار را در حاشیه رودخانه دنبال می‌کردند و دسته جمعی حیوانات را شکار می‌کردند.
بعد از شکار نوبت به شکافتن پوست و بریدن گوشت و شکستن استخوان‌های شکار می‌رسید و مسلماً این ابزارهای دستی بود که می‌توانست کمک‌حالشان باشد.
ابزارهای ساده‌ای که از برش سنگ‌های کوارترز تهیه می‌شد و برایشان «ساتوری» کارآمد به شمار می‌رفت.
اجداد باستانی ما در ۱ تا 1/5 میلیون سال پیش، با این ساتورهای ابتدایی همچنین شاخه‌های درختان را قطع می‌کردند و یا برای رسیدن به ریشه‌های خوراکی زمین را می‌کاویدند.
ابزاری که امروز بسیار ساده به نظر می‌رسد، تهیه آن برای انسان یک میلیون سال پیش مستلزم مهارت و هوشمندی خاصی بوده است.
آنها باید سنگ‌های کوارتز را می‌یافتند سپس وقت می‌گذاشتند و با مهارت زیاد آن را برش می‌زدند.
زیرا کوارتز بسیار شکننده است و جدا کردن یک تراشه تیز در آن، احتیاج به مهارت و کنترل ضربه وارد شده به قطعه را دارد.
صنعتی که بعد از گذشت قرون متمادی هنوز هم در منطقه کشف رود در میان صنعتگران امروزی دیده می‌شود.
پژوهش در منطقه کشف رود در سال‌های ۱۳۵۳ و ۱۳۵۴ به سرپرستی «کلوت تی‌بولت» و «علی آریایی» انجام گرفت و مجموعه‌های بسیار ارزشمندی از دست‌ساخته‌های انسان اولیه در یک میلیون سال پیش به دست آمد.
بزرگترین و مهمترین این مجموعه‌ها در نزدیکی روستای «آب روان» و همچنین «چاهک» و «بق‌بقو» یافت شده‌اند که تمام آثار بدست آمده هم‌اکنون در موزه ملی ایران هستند.
ردپای انسان شکارگر و اولیه به عنوان اجداد انسان امروزی در تمام ایران زمین دنبال می‌شود و هر بار نیز با کشفی تازه درهای جدیدی بر تحیر و دانش ما باز می‌گردد.
پایان پیام
نویسنده: بهاره حاصلیان
خرید از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید