زندگینامه ایران درودی و مناعت طبعی که همراه او بود
به گزارش گلونی هوشنگ گلمکانی درباره زندگینامه ایران درودی در صفحه شخصیاش نوشت:
زندگینامه غیر متعارف و خواندنیاش، «در فاصله دو نقطه» حتی بیش از جادوی رنگ و نور تابلوهایش شیفتهام کرده بود و در تماسها و دیدارهای گاه و بیگاه هم دریافتم که در عین شهرت و اعتبار هنری، و به تعبیری توانگری، چه فروتنی و مناعت طبعی دارد و چه شوری برای زندگی، حتی در سالهای اخیر که چارهای جز استفاده از صندلی چرخدار نداشت.
دو سه سال قبل که پیشنهاد کرد یک مصاحبه قدیمیاش با آندره مالرو که سال ۱۳۵۰ کرده و در روزنامه «آیندگان» چاپ شده بود در مجله «فیلم» بازچاپ شود، پس از بررسی آن مصاحبه کوتاه پیشنهاد کردم برای ایجاد یک ارزش افزوده به آن، حالا پس از پنج دهه، گزارش انجام آن مصاحبه را هم بنویسد و به اصطلاح آن را به روز کند.
شاید کس دیگری با شهرت و اعتبار ایران درودی اگر بود بهش برمیخورد، کار خودش را بینقص میدانست و پیشنهاد مرا فضولی تلقی میکرد و حاضر به قبولش نمیشد.
اما خانم درودی به گرمی پذیرفت و گزارش خواندنی او از انجام آن مصاحبه حتی از خود مصاحبه طولانیتر و حاصلش در شماره نوروز ۹۸ مجله «فیلم» چاپ شد.
ایران درودی اهل ناله و غر زدن نبود. همیشه اظهار رضایت میکرد و توصیفش از خصوصیات خودش در کتاب «در فاصله دو نقطه» یکی از خودنگاریهای استثنایی توأم با خودزنی است.
او امروز پس از چند سال تحمل بیماری در ۸۵ سالگی درگذشت.
روحش شاد و یادش گرامی باد.
ایران درودی نقاش معاصر درگذشت
پایان پیام
خرید از سایتهای معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید