روز کوهستان و کوهنوردی خردمندانه

در ۲۰ آذر ۱۴۰۰ 0

به گزارش گلونی همانطور که رانندگی در شب با چراغ خاموش خردمندانه نیست کوهنوردی بدون آگاهی و وسایل و لباس مناسب هم خردمندانه نیست.

ما آدم‌های عصر مدرن که گاه با موبایل و نقشه آنلاین و نشانی پرسیدن از آدم‌ها، در شهر هم گم می‌شویم هرگز نباید تنها به کوهستان برویم.

ما باید از مچ پا حفاظت کنیم و با دمپایی نباید به طبیعت برویم و باید بدانیم چون اینجا دشت اروپا نیست و اتفاقا کوهستان‌ها و پست و بلندی بیشتری دارد، برای تردد در آن نیازمند چکمه هستیم نه صندل. همان چیزی که نسل جدید به آن بوت می‌گوید.

ما باید بدانیم که نخ و پنبه در زمستان کُشنده است و اگر به طبیعت زمستانی می‌رویم نباید نخ و پنبه و کتان بپوشیم و اصولا نباید خیس بشویم و باید بدانیم گاه عرق بدن‌مان می‌تواند ما را در کوهستان سرد، بکُشد.

اصولا وقتی ما پای‌مان را از خانه بیرون می‌گذاریم به استقبال خطر می‌رویم و خطر سرقت موبایل و خطر تصادف با ماشین و یا پیج خوردن پای‌مان در یک مسیر صاف و ساده وجود دارد و استفاده از باتوم در طبیعت سوسول‌بازی نیست و عین عقلانیت است.

پس کوه و دشت و تپه و تنگه و دره و…، بسیار خطرناک است و حضور در آنها قوانینی دارد که اگر یکبار رعایت نشود، شاید آخرین حضور ما را در کوه رقم بزند.

پی‌نوشت:

عکس نمایی از اسبی‌کوه خرم‌آباد است و نخستین قله‌های آن در پس‌زمینه پل ساسانی شاپوری البته قبل از مرمت احمقانه‌اش.

قله‌ها به ترتیب از خرم‌آباد به شمال‌غربی:
سی پت
پله ونی
ورطاق (چاریارو) ۲۱۵۰
آو قلنگ
بیجار (دن پرچم)
نشاط کیکم
سی دار (چال حلقه)
کل مار
ریزدامو
کیل بادام
شَق پوق (تَق و پوق)
سه چکان
کولی یاو
شا تقی
کل هرور (چاه های هرور)
کول زرد (گایر)
فرح کش
هفت سر (مرو)
تخت شو
یخ وسر (ایوان)
گلیچ
گلان
شاهین لو (شاهی لو)
قلا
هیلکنه
شِوَه
تاپوله
کربئی ۳۰۸۰ متر
کربئی کوچکه
سرد آو (گل گل)
تل آو