زبان فارسی و جوکر؛ نمایش واقعی از بی‌اعتنایی

زبان فارسی در جوکر مهجور است

در تیتراژ برنامه می‌گویند: «اسم برنامه رو گذاشتیم «جوکر» یا همون لطیفه‌گوی خودمون.» اما تمام این نمایش واقعی یک بی‌اعتنایی به زبان ملی است.

به گزارش گلونی احسان علیخانی و گروه سازنده «عصر جدید» این‌بار با «جوکر» به فضای نمایش خانگی آمده‌اند.

برنامه‌ای که از قضا به شکل نسبتا خوبی بر پایه خندیدن و خنداندن مخاطب بنا شده، اما از نام برنامه تا اصطلاحات و واژه‌های به کار رفته در توصیف و اجرای آن، خبری از ادای احترام به زبان مادری نیست.

علیخانی و گروهش مخاطب‌شناسان خوب و برنامه‌سازان کاربلدی هستند.

گروهی که داعیه تاثیرگذاری در رسانه و فرهنگ دارد، اما دست کم در جوکر به هیچ‌وجه حواس‌شان جمع حال و روز ناخوب زبان فارسی در رسانه نیست.

نام برنامه جوکر است.

جوکری که در آغاز به واسطه داشتن ایهام جذاب بین شخصیت جوکر و کسی که لطیفه می‌گوید انتخاب خوب و مناسبی به نظر می‌رسد، اما واژه‌ای انگلیسی است.

واژه‌ای که حتما معادل‌های دلنشین بسیاری از میان واژه‌‌ها و اصطلاحات در حال فراموشی زبان و ادبیات فارسی برای گزینش به جای آن، وجود دارد.

کاش نادیده گرفتن زبان فارسی در این برنامه محدود به نام بود.

استفاده از اصطلاح جوکر تایم، زامبی و … در بخش‌های مختلف جوکر، بی‌انصافی در حق زبان فارسی و فرهنگستان است.

سازندگان این برنامه به عنوان فعالان رسانه، بهتر از مردم می‌دانند که وضعیت زبان در رسانه‌ها و تلویزیون خوب نیست.

آن‌ها خوب می‌دانند نقش رسانه و برنامه های پرمخاطب در زنده نگه داشتن و یا تحقیر زبان کلیدی است.

خوب می‌دانند تأثیری که سینما، تئاتر، تلویزیون و شبکه نمایش خانگی بر زبان فارسی دارد انکار‌ناپذیر است.

می‌دانند اصطلاحاتی که از طریق سریال‌ها یا برنامه‌‌های پرمخاطب در جامعه رواج می‌یابند، سال‌ها دهان به دهان می‌چرخند و درست یا غلط در میان گویش‌وران زبان باقی خواهند ماند.

همین برنامه‌ها هستند که با راه یافتن به زبان بدنه جامعه، باعث می‌شوند وقتی به معادل فارسی یک واژه ساده مثل تایم فکر کنیم، به سختی واژه‌ای اصیل به ذهن‌مان خطور کند.

دغدغه ما این است که دست کم اهالی سینما، سازندگان برنامه‌های تلویزیونی، ایده‌پردازان و نویسندگان، هوای زبان مادری را که در میان نسل جدید و در هجوم فضای مجازی و اصلاحات عجیب رایج در تارنمای فارسی، غریب مانده، داشته باشند.

استفاده از معادل فارسی حتی برای اصطلاحات آنور آبی که نقشی در نوآوری و ساخت آن نداشته‌ایم کمک به زایایی و حفظ زبان مادری است.

فراموش نکنیم دانشگاه، پایان‌نامه، سازمان، شهرداری و … نمونه واژه‌هایی هستند که به جای همین اصطلاحات وارداتی جایگزین شده‌اند.

زبان فارسی در خانه‌ آبا و اجدادی غریب است

پایان پیام

نویسنده: آرزو قدوسی

خرید عروسک از سایت‌های معتبر با کد تخفیف گلونی
کلیک کنید

کد خبر : 256755 ساعت خبر : 10:22 ب.ظ

لینک کوتاه مطلب : https://golvani.ir/?p=256755
اشتراک در نظرات
اطلاع از
1 دیدگاه
چیدمان
اولین نظرات آخرین نظرات
Inline Feedbacks
نمایش تمام نظرات

ببینید بزگوار، این تعصب روی زبان فارسی و برخورد تجویزی با زبان از اساس دوره‌اش تمام‌شده است و الان وقتی نیست که شما بدنبال احیای هویت‌های ملی از طریق زبان و… باشید. کارکرد زبان از ابتدا این نبوده یا نباید میبوده باشد. زبان در رویکرد خوشبینانه‌اش وسیله ارتباط است (اگر نگوییم وسیله سلطه بوده و هست) و این ارتباط رو بهر طریقی و از راه استفاده از هر ابزار زبانی‌ای که ایجاد کند، مورد قبول است. چه لزومی دارد وقتی مردم ما جوکرـ‌تایم و زامبی را بهتر درک میکنند بیاییم و واژه‌های ناآشنا انتخاب کنیم مثلاً بگوییم لطیفه‌گو یا مرده متحرک (بفرض). برادر عزیز بیشتر از دغدغه زبان فارسی بنظرم افرادی که در ذهن خود گمان میکنند که دغدغه‌مند هستند در واقع بجای همه دستاوردهای ملموس و امروزی‌ای که فرهنگ و تمدنشان ندارد، بفکر دفاع از گذشته‌های رویایی خود هستند تا کمبود یک حال حاضر مطلوب را جبران کنند. بقول جناب شوپنهاور که مضمون گفته‌اشان این بود که هرکس خود دارای صفات نیک و باارزش هست بهیچوجه دنبال شریک‌شدن در ارزشهای دستمالی‌شده‌ و همگانی‌ای مثل غرور ملی و عرق و فلان نمیرود؛ اینجا هم ما اگر دستاوردهای امروزی و قابل افتخار فرهنگی داشتیم دیگر برایمان استفاده از یک کلمه جاافتاده انگلیسی در زبان فارسی موضوعی بغرنج بحساب نمی‌آمد.