خشکاله در خرم آباد؛ سبک زندگی سبز
به گزارش گلونی متنی که میخوانید مصاحبه کوتاهی است با خانم اکباتان، دبیر زیست شناسی و فعال آموزشی در حوزه محیط زیست:
یک فعالیت آموزشی زیستمحیطی که با ۳۵ دانشآموز در پژوهشسرای شهر کرج آغاز شد، پس از سه ماه به یک کمپین مردمی برای تبدیل پسماندِ تر به خشک تبدیل شده و در شهرهای کرج و خرمآباد در آن مشارکت دارند.
مهمترین بخش این کلاس تبدیل زبالههای تر با منشاء گیاهی به خشکاله بود که به عنوان خوراک دام استفاده میشود.
به گفته این معلم حتی اگر امکان تحویل خشکاله به دامداریها وجود نداشته باشد باز هم با حذف شیرابه از زباله، یک قدم مهم زیستمحیطی به شمار میرود.
او اضافه میکند: «البته تهیه خشکاله با هدف تحویل به دامداریها شرایطی دارد و من با مشورت یک دامپزشک مطمئن شدم روشی به بچهها یاد بدهم که محصول نهاییشان به حیوانات آسیبی نزند.»
پس از موفقیت این طرح گروهی از دانشآموزان در شهر کرج داوطلب آموزش این روش به همسالان خود شدند، یکی از این بچهها دختر دانش آموزی به نام ستایش روددهقان (دانش آموز پایه ششم ابتدایی) است که پس از شرکت در دوره آموزشی «سبک زندگی سبز» فعالانه دست به کار شد و برای همکلاسیهایش که در کلاس شرکت نکرده بودند، موضوع را تبیین کرد، ستایش با تهیه فایلهای صوتی و تصویری و همچنین با هماهنگی با معلمش در هدایت و ترویج همکلاسیهایش خیلی تاثیرگذار بود.
خشکاله در خرم آباد؛ سبک زندگی سبز
ستایش با زبان کودکانه به آموزش همکلاسیهایش میپرداخت و جالب است که به آنها نمره و تکلیف هم میداد. (حوزه رهبری)
یکی دیگر از دانش آموزانی که در دروه آموزشی من شرکت کرد پسری به نام اهورا علی پناه بود، مادر اهورا میگفت که اهورا ما را در خانه تشویق میکرد که به سمت پسماند صفر برویم و به ما روشهای اینکار را هم میآموخت اوائل پدرش مخالفت میکرد ولی به مرور شروع به همکاری کرد، مادر اهورا میگفت: «وقتی خشکاله تهیه میکنم انگار دارم گل و گیاه پرورش میدم» همچنین میگفت: وقتی میوه میخوریم پدرش به اهورا میگه «سهم گوسفندا یادت نره!» (حوزه انس با طبیعت)
بعد از پایان دوره وبررسی نتایج کارم دیدم نیاز و زمینه مناسبی هم برای آموزش برای بزرگسالان هست، بنابراین با دو گروه از معلمان و فعالان اجتماعی در دو شهر کرج و خرمآباد از طریق تشکیل گروهی در پیامرسانها شروع کردم به تولید خشکاله با هدف اهدا یا فروش به دامداریها.
خانم اکباتان میگوید: «با توجه به محدودیتهایی که برای واردات خوراک دام وجود دارد، افراد با تولید خشکاله نهتنها در مسیر مراقبت از محیط زیست قدم بر میدارند، بلکه با اهدا یا فروش خُشکالهها به دامداریها باری هم از دوش دامدارها بر میدارند و این میتواند برای خانوادهها هم منبع درآمدی باشد.»
البته اینها تنها نتایج طرح تولید خُشکاله نیست. به گفته خانم اکباتان یک فرد خیر اجتماعی در استان لرستان با تکیه بر این طرح بخشی از هزینههای مورد نیاز برای طرحهای نیکوکارانه یک خیریه ایتام را تأمین میکند.
خانم اکباتان امیدوار است بتواند با همراهی تعداد بیشتری از شهروندان، بهویژه معلمان و فعالان اجتماعی این طرح را گسترش دهد.
تجربه هایی از تفکیک زباله در شهرهای معروف جهان
اینجا را ببینید