با ریشه واژه هویج آشنا شوید
به گزارش گلونی موسسه لغت‌نامه دهخدا و مرکز بین‌المللی آموزش زبان فارسی دانشگاه تهران در توضیح سلسله نوشتار واژه‌شناسی می‌نویسد:
«یک فنجان واژه‌شناسی» سلسله یادداشت‌هایی است که به کالبدشکافیِ برخی واژه‌های رایج در فارسی می‌پردازد و چند و چونِ پیدایش و تحولِ آن‌ها را می‌کاود.
این یادداشت‌ها را آقای بهروز صفرزاده، از اعضای هیئتِ مؤلفانِ مؤسسه لغت‌نامه دهخدا، نوشته و هر هفته یکی از آن‌ها در وب‌گاه و شبکه‌های اجتماعیِ مؤسسه لغت‌نامه دهخدا منتشر می‌شود.
امیدواریم هر فنجان از این واژه‌شناسی به کام‌تان گوارا باشد.»
در سی و سومین یادداشت واژه‌شناسی و در توضیح ریشه واژه هویج آمده است:
با ریشه واژه هویج آشنا شوید
«واژه «هویج» تغییر یافته واژه عربی «حوایج» (جمع مکسر حاجت) است و املای اصلی آن «حویج» بوده است.
در اصل ترکیب اضافی «حوایج دیگ» بوده، یعنی چیزهایی که برای پخت غذا بایست در دیگ می‌ریختند، از قبیل نخود و لوبیا و سبزی و شلغم و غیره.
بعدها از بین انواع این حوایج، نام «هویج» را فقط به یکی‌شان دادند که پیش از آن «گَزَر» خوانده می‌شد. (در عربی به هویج می‌گویند «جَزَر».)
در ترکی استانبولی به هویج می‌گویند havuç (هاووچ)، که تلفظی از همین هویج خودمان است.»
گفتنی است شناخت واژگان و آشنایی با زبان فارسی، همانند سایر مولفه‌های هویتی، به افراد کمک می‌کند تا بتوانند علاوه بر یادگیری، آن را به دیگران هم منتقل کنند.
لغت‌نامه دهخدا کتابی جامع شامل شرح و معنی واژگان زبان فارسی است که می‌توانید از آن برای واژه‌شناسی استفاده کنید.
این لغت‌نامه، بزرگ‌ترین و مهم‌ترین اثر علی‌اکبر دهخدا است، که بیش از ۴۰ سال از عمر او صرف آن شد.
مطالب دیگر واژه‌شناسی را از این لینک بخوانید.
پایان پیام
ایرانی‌ها چه دغدغه‌هایی دارند؟
اینجا را ببینید