نمایش اول شخص مفرد روایت تنهایی انسان است
به گزارش گلونی نمایش اول شخص مفرد به تهیهکنندگی پرویز پرستویی و به نویسندگی، کارگردانی و بازیگری امید نیاز که از ابتدای اردیبهشت در پردیس تئاتر شهرزاد اجرای خود را آغاز کرده بود، یک هفته دیگر تمدید شد.
مونس پورفاتحیان و لیلا بامنیری سایر بازیگران این نمایش هستند.
محمد شعبانپور، که خود بازیگر توانای تئاتر است، همچنین رجب سرباز، در این اثر به عنوان دستیاران کارگردان، امید نیاز را همراهی میکنند.
روایت مستند تماشای نمایش اول شخص مفرد
به پردیس تئاتر شهرزاد که نزدیک میشوم، تماشاگران زیادی را میبینم که سرازیر شدهاند توی خیابان و با هم گپ میزنند و برخی هم سیگار دود میکنند.
آدمها را زورکی شکافته و وارد میشوم. تقریبا برای یک رد شدن معمولی، چند بار شانهام به این و آن برخورد میکند. هوای داخل اندکی دم است و گرم.
دکتر رحمت امینی، مدرس تئاتر دانشگاه هنر را آن گوشه میبینم. خاطرات دوران دانشجوییام و کلاسهای ایشان در ذهنم مرور میشود. نمیتوانم به سویش نروم. پس از سلام و علیک، اندکی از دهه هشتاد خورشیدی حرف میزنیم. ایشان نیز برای تماشای اول شخص مفرد آمده است.
در طرف دیگر پردیس، آقای شمس لنگرودی، شاعر، پژوهشگر و مورخ ادبی ایران دارد با برخی تماشاگران اختلاط میکند و منتظر است اول شخص مفرد شروع شود.
وارد سالن شماره سه میشویم. سالن کاملا پر و سرانجام نمایش آغاز میشود.
روایت تنهایی انسان
اول شخص مفرد، روایت تنهایی انسان است که با بهره بردن از استدلالهای روانشناختی و فلسفی، رویدادهای اجتماعی و ملاحت کلام و زاویه دید شیرین، تا اینجا تماشاگر را راضی نگه داشته و به همین سبب یک هفته دیگر تمدید شده است.
نمایشنامه
جامه متن، حرف بزرگی در آستین دارد. سخن تلخی که با وام گرفتن از نمک کلام و زاویه شیرین و الفاظی که برای مخاطب آشنا است، تماشاییتر میشود. هر چند که گاهی به حاشیه رفته و از مسیر اصلی و هدف دور میشود اما سرانجام موفق است.
کارگردانی
امید نیاز اثرش را خوب و دراماتیک شروع میکند، در میانه راه، به عمد یا به سهو، حرفش را بدون آرایههای صحنه میزند و در پایان دوباره به همان شیوه شروع نمایشاش برمیگردد.
بهره بردن از تکنیکهای تصویرسازی و دراماتیک از جمله؛ سایه، نور، ظروف مانند ماهیتابه و … در مجموع اشیای چندمنظوره و ساختن معنی تازه از آنها، آستین کت و … در ابتدا و انتها، به شیوه اجرایی فرم میدهند، فرمی که در اواسط یا بهتر است گفته شود؛ بخش بزرگی از کار، خواسته یا ناخواسته فراموش میشود.
امید نیاز ترجیح میدهد از نشانهگذاریهای صحنه فاصله گرفته و حرف اثر را مستقیم و ساده بزند که این روش اما آسیب چندانی به نمایش نمیزند.
بازیگری
نیاز بر مفهوم متن، مدیریت تنفس، واژههای تکگویی، که البته به نوعی دوگویی و در مواقعی چند گویی بود، مسلط است، هفتاد دقیقه، ضرباهنگ را حفظ کرده و صحنه را میگرداند.
لهجه خفیفی که در کلام امید نیاز وجود دارد نیز به شخصیت مهرداد در نمایشنامه کمک میکند.
نمایش اول شخص مفرد موفق است و پس از دو سال تعطیلی و کمای تماشاخانهها، نوید رونق بیشتر این صنعت را میدهد.
این نمایش هر شب در پردیس تئاتر شهرزاد از ساعت بیست و یک و سی دقیقه روی صحنه میرود به علاقهمندان بازیگری تکگویی بسیار توصیه میشود.
برای خرید بلیت آنلاین کلیک کنید
پایان پیام
نویسنده: نیما نعمتی زاده
ایرانیها چه دغدغههایی دارند؟
اینجا را ببینید